ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΠΑ.ΣΟ.Κ ΛΑΚΩΝΙΑΣ κ.ΛΕΩΝΙΔΑ ΓΡΗΓΟΡΑΚΟΥ ΕΦ΄ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΥΛΗΣ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΠΑ.ΣΟ.Κ ΛΑΚΩΝΙΑΣ κ.ΛΕΩΝΙΔΑ ΓΡΗΓΟΡΑΚΟΥ ΕΦ΄ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΥΛΗΣ (Α) 23/12/2011

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΠΑ.ΣΟ.Κ ΛΑΚΩΝΙΑΣ κ.ΛΕΩΝΙΔΑ ΓΡΗΓΟΡΑΚΟΥ ΕΦ΄ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΥΛΗΣ (Β) 23/12/2011

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΠΑ.ΣΟ.Κ ΛΑΚΩΝΙΑΣ κ.ΛΕΩΝΙΔΑ ΓΡΗΓΟΡΑΚΟΥ ΕΦ΄ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΥΛΗΣ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΠΑ.ΣΟ.Κ ΛΑΚΩΝΙΑΣ κ.ΛΕΩΝΙΔΑ ΓΡΗΓΟΡΑΚΟΥ ΕΦ΄ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΥΛΗΣ (Α) 23/12/2011

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΠΑ.ΣΟ.Κ ΛΑΚΩΝΙΑΣ κ.ΛΕΩΝΙΔΑ ΓΡΗΓΟΡΑΚΟΥ ΕΦ΄ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΥΛΗΣ (Β) 23/12/2011

ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Λ. Γρηγοράκου περί της φημολογίας για το κλείσιμο του Γ. Ν. Μολάων

ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΕΡΩΤΗΣΗ Λ. Γρηγοράκου περί της φημολογίας για το κλείσιμο του Γ. Ν. Μολάων 16/12/2011

Κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας Ή Εκλογές

Κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας Ή Εκλογές

Δημοσιεύτηκε 15/10/2011 στην εφημερίδα "Η Νίκη της Δημοκρατίας"

Η Ελλάδα βρίσκεται στην τραγικότερη οικονομική κατάσταση μετά αυτή του Εμφυλίου (1946-1950). Το θέμα όμως δεν είναι μόνο οικονομικό αλλά κυρίως πολιτικό, αφού στη φάση αυτή κρίνεται η εθνική κυριαρχία (sovereignty) και πιθανόν άλλοι να αποφασίζουν για εμάς.

Όλοι οι Έλληνες γνωρίζουν καλά ότι για τη δραματική αυτή κατάσταση ευθύνεται η ΝΔ και κύρια ο Κώστας Καραμανλής. Αργήσαμε όμως και εμείς.

Οι πρόσφατες παρατηρήσεις – ανακοινώσεις για την παραποίηση των στατιστικών στοιχείων από την ΕΛΣΤΑΤ επανέφερε το θέμα για τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής στη Βουλή, που θα διερευνήσει το πρόβλημα της οικονομίας και του χρέους από το 2000 και μετά και το πώς έφθασε τα 350 δις Ευρώ.

Κάποιοι πιστεύουν στην αναγκαιότητα της Επιτροπής για να δοθούν απαντήσεις και να μάθει ο Ελληνικός λαός που πήγαν τα λεφτά του. Όμως το θέμα της σύστασης εξεταστικής επιτροπής θέλει βαθιά περίσκεψη και πολύ μελέτη, γιατί στη συγκεκριμένη πολιτική συγκυρία το συμφέρον της Ελλάδας προέχει εκείνου που ικανοποιεί την απάντηση του λαού για ανεύρεση της Αλήθειας, αφού η Ελλάδα τώρα βρίσκεται σε περίοδο «πολέμου».

Σήμερα διακυβεύονται εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα, που κάποιο φροντίζουν να μας θυμίζουν, όπως πρόσφατα ο αντι-Καγκελάριος της Γερμανίας, που μίλησε για παραχώρηση – θυσία μέρους της Εθνικής μας κυριαρχίας.

Στην περίοδο αυτή, που υπάρχει μεγάλη κοινωνική αναστάτωση λόγω των «άδικων» φορολογικών μέτρων, του μισθολογίου, της εφεδρείας, της μείωσης των συντάξεων, της έκτακτης εισφοράς, της απεργίας των ΤΑΞΙ, των ΜΜΜ (Μέσων Μαζικής Μεταφοράς), των υγειονομικών, των μισθωτών και των υπαλλήλων των ΟΤΑ (σκουπίδια) αλλά και της αναστάτωσης στην Παιδεία, ο λαός έχει ανάγκη από συσπείρωση και ενότητα, όπως έκανε στον πόλεμο του 1940. Αξίζει  κανείς να θυμηθεί ότι ο Νίκος Ζαχαριάδης που πρόσφατα αποκαταστάθηκε από την ηγεσία του ΚΚΕ, αν και βρισκόταν στη φυλακή, προέτρεψε με επιστολή του τα μέλη του κόμματος να συστρατευθούν εναντίον του κοινού εχθρού, έστω και αν το «ΟΧΙ» το είπε ο πολιτικός του αντίπαλος Ι. Μεταξάς.

Η δημιουργία της Εξεταστικής Επιτροπής πολύ φοβάμαι ότι θα διχάσει τις πολιτικές δυνάμεις του τόπου και το Λαό χωρίς να βγάλει τίποτε, όπως όλες οι άλλες που προηγήθηκαν τα τελευταία δύο χρόνια (Siemens, Ομόλογα, Βατοπέδι).

Η Κυβέρνηση βρίσκεται μπροστά σε μια μεγάλη πολιτική – οικονομική και – το τελευταίο διάστημα – κοινωνική κρίση. Τα προβλήματα είναι μεγάλα και ανυπέρβλητα και μόνη της είναι δύσκολο να τα βγάλει πέρα. Μια Κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας – ή Εθνικής Ενότητας μπορεί να είναι η λύση. Η Εξεταστική Επιτροπή για την οικονομία τώρα είναι πολυτέλεια, γιατί θα δημιουργήσει μεγάλες συγκρουσιακές καταστάσεις που δεν τις έχουμε καθόλου ανάγκη, ούτε εμείς ούτε ο τόπος.

Ας μην ξεχνάμε ότι στην πολιτική ισχύει το θεώρημα «από την πείρα του παρελθόντος και τις παρατηρήσεις του παρόντος, εξάγουμε συμπεράσματα για το μέλλον, για να μη βρεθούμε απροετοίμαστοι, προ σοβαρών εκπλήξεων».

Η Ελλάδα πρέπει να ζήσει και θα ζήσει με ηρεμία και όσο το δυνατό λιγότερες αναταράξεις.

Λεωνίδας Γρηγοράκος,

Καθηγητής – Βουλευτής Λακωνίας, ΠΑΣΟΚ

Ο σκληρός Απρίλης του 2011

Ο σκληρός Απρίλης του 2011 

"Καθημερινή 22/04/2011"

Tου Λεωνιδα Γρηγορακου*

Αυτό τον καιρό, ο παγκόσμιος Τύπος ισχυρίζεται ότι η χώρα μας διεξάγει μυστικές συνομιλίες με το ΔΝΤ και την Ε.Ε. για να ρυθμίσει το πρόβλημά της, για μια ελεγχόμενη αναδιάρθρωση, της οποίας κύριος εμπνευστής είναι ο πρόεδρος της ΕΚΤ, κ. Τρισέ. Αυτός θα μεσολαβήσει στο κλαμπ του Παρισιού, εξειδικευμένο στις αναδιαρθρώσεις, όπως έκανε κατά τα έτη 1985-1993, που βρισκόταν στο τιμόνι του συγκεκριμένου κλαμπ και έκανε αναδιάρθρωση χρεών σε 420 περιπτώσεις διαφόρων χωρών.
Γιατί όμως τόσο πολλοί και διάσημοι κόπτονται για μας; Και ποιοι είναι;
Είναι οι πιστωτές, που κατέχουν ελληνικά ομόλογα, και έχοντας στο μυαλό τους κάποιο ατόπημα της Ελλάδας, έχουν ασφαλίσει τις επενδύσεις τους (CDS) και επιζητούν τη δήλωση αδυναμίας της Ελλάδας για να εισπράξουν τα υψηλά ασφάλιστρα. Είναι οι ευρωσκεπτικιστές (Γερμανοί, Φινλανδοί, Σλοβάκοι), που θεωρούν ότι κακώς πληρώνουν τα σπασμένα των «τεμπέληδων» της νότιας Ευρώπης και αναζητούν λόγους για να σταματήσουν να σώζουν τους «ανίκανους». Είναι πολλές ηγεσίες των πλουσίων χωρών της ΟΝΕ, για λόγους εσωτερικής πολιτικής. Είναι πολλοί ειδικοί των διαφόρων χρηματοπιστωτικών οίκων, που το παίζουν «ψευτοπροφήτες» και θέλουν να επιβεβαιωθούν.
Είναι οι δεδηλωμένοι εχθροί του ευρώ, που πιστεύουν πως μια χρεοκοπία της Ελλάδας θα τελείωνε την ΟΝΕ. Και τέλος, είναι όσοι Ελληνες πολιτικοί προσδοκούν να αποκομίσουν εκλογικά οφέλη από την καταστροφή της Ελλάδας.
Χρεοκοπία όμως σημαίνει ότι η Ελλάδα, όπως έκανε και η Αργεντινή, θα διέγραφε τα 340 δισ. του χρέους, η χώρα θα επέστρεφε στη δραχμή και η ισοτιμία με το ευρώ θα μπορούσε να πέσει, πιθανώς, στο 1 προς 15.000 δρχ. Το ελληνικό χρήμα θα χαρακτηριζόταν «σκουπίδι», οι εμπορικές συναλλαγές της χώρας και οι τράπεζες θα υποτιμούσαν τις καταθέσεις των Ελλήνων πολιτών, το κλείσιμο των επιχειρήσεων και η ανεργία θα δημιουργούσε ασφυκτικές συνθήκες στους Ελληνες πολίτες και η αλυσιδωτή κρίση από τις ευρωπαϊκές τράπεζες θα παρέσυρε και το αμερικανικό σύστημα, δημιουργώντας μια παγκόσμια οικονομική κρίση. Να γιατί ο Ομπάμα ενδιαφέρεται για εμάς.
Στην περίπτωση της αναδιάρθρωσης ή του κουρέματος, θα μπορούσε η Ελλάδα να ανακοινώσει στους πιστωτές της ότι μειώνει την αξία των ομολόγων της, για παράδειγμα, κατά 50% ή 70% και το επιτόκιο στο μισό. Ακόμη, θα ήταν δυνατόν να πει η χώρα μας ότι επιμηκύνει τον χρόνο αποπληρωμής και χαμηλώνει πάλι το επιτόκιο. Αλλά και σε αυτή την περίπτωση, θα πρέπει πάλι να πληρώνουμε τοκοχρεολύσια, τα οποία για τις ελληνικές δυνατότητες θα είναι πολύ υψηλά.
Ο κύριος Σημίτης, σε πρόσφατο άρθρο του, δεν διευκρίνισε επαρκώς πώς θα μπορούσαμε να πληρώνουμε τα μειωμένα τοκοχρεολύσια. Ο ίδιος μπορεί κάτι να ξέρει. Η πρόταση του Χριστόφορου Πισσαρίδη για μια «ιδανική συμφωνία» με τους πιστωτές, θα ήταν μία λύση, αλλά και πάλι θα πρέπει να πληρώσουμε τοκοχρεολύσια. Πού θα βρεθούν όμως τα χρήματα αυτά;
Η λύση των ομολόγων Brady, που εφαρμόσθηκε επιτυχώς τη δεκαετία του 1980 και έσωσε τις λατινοαμερικανικές χώρες από τη χρεοκοπία, θα ήταν μία λύση για εμάς. Οι τράπεζες και οι άλλοι ιδιώτες πιστωτές θα αντάλλασσαν τα επικίνδυνα πλέον ομόλογά τους, σε τιμές αγοράς, με αξιόγραφα, τα οποία θα ήταν εγγυημένα από τη Ζώνη του Ευρώ (ΟΝΕ). Οι πιστωτές θα παραιτούνταν συγχρόνως από ένα μέρος των απαιτήσεών τους, καθόσον σήμερα, στην αγορά κεφαλαίων, τα ελληνικά ομόλογα δεκαετούς διάρκειας, λόγω της απειλής της αναδιάρθρωσης (ενός haircut), κινδυνεύουν να χάσουν μεγάλο ποσοστό από την αξία τους.
Τα συμπεράσματα από όλη αυτή τη σύγχυση και την αναστάτωση, είναι ότι ο ελληνικός λαός οφείλει να βάλει τα δυνατά του και να αντέξει μέχρι το 2013, που θα δημιουργηθεί ο νέος Σταθερός Χρηματοπιστωτικός Φορέας της ΟΝΕ και τα ευρωομόλογα είναι η μόνη πολιτική λύση που θα μας επέτρεπε να αναχρηματοδοτήσουμε το χρέος με χαμηλό επιτόκιο και να βρούμε φτηνό χρήμα για επενδύσεις.
Ο Απρίλης του 2011 είναι ένας σκληρός μήνας, όπως του 1945, που μελοποίησε ο Μάνος Χατζιδάκις. Κάτω από αυτές τις μελαγχολικές σκέψεις, χρειάζεται αισιοδοξία, τόλμη και θάρρος, όπως το 1945, που, με αυτά τα εφόδια, ως λαός κατορθώσαμε και βγήκαμε από τα αδιέξοδά μας.
Η κυβέρνηση θα πρέπει να εντείνει τις προσπάθειές της, για να υλοποιήσει ό,τι αποφάσισε. Να καταστήσει σαφές πως κανένας επαγγελματικός κλάδος δεν έχει περισσότερα δικαιώματα από τους άλλους. Οι συνδικαλιστές, ας γνωρίζουν πως αν βουλιάξουμε, θα βουλιάξουμε όλοι μαζί. Τον ελληνικό λαό δεν τον ενοχλούν τόσο τα επιβαλλόμενα μέτρα, όσο η αδικία της κατανομής των βαρών. Τα «πολλά», δυστυχώς, τα πληρώνουν τα χαμηλά κοινωνικά στρώματα, και οι υψηλότερες οικονομικά τάξεις οφείλουν να επωμιστούν μεγαλύτερα βάρη, γιατί οι χαμηλόμισθοι πασχίζουν και δεν μπορούν να τα φέρουν βόλτα.
Τέλος, ως ένας λαός με ιστορία, που περάσαμε πολλές δυσκολίες, οφείλουμε να βάλουμε τα δυνατά μας για να μεγαλώσουμε την παραγωγή και να αυξήσουμε το ΑΕΠ. Γιατί οι επενδύσεις από το εξωτερικό θα αργήσουν πολύ, δεδομένου ότι «αφελείς» δεν φαίνονται στον ορίζοντα. Εξάλλου, οι άνθρωποι κι οι λαοί στα δύσκολα είναι μόνοι τους και μόνοι βρίσκουν λύσεις. Σε αυτά, ο ελληνικός λαός έχει εμπειρία.

* Ο Λεωνίδας Γρηγοράκος είναι πανεπιστημιακός και βουλευτής Λακωνίας του ΠΑΣΟΚ.

Η Κακή Διατροφή και η Παχυσαρκία: Δύο δυνητικές απειλές στο σύγχρονο κόσμο

Του Λεωνίδα Γρηγοράκου Ιατρoύ, Βουλευτή ΠΑΣΟΚ Λακωνίας Αναπληρωτή Καθηγητή Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Δημοσιεύτηκε http://www.neaygeias.gr 01/01/2011 Η διατροφή, ορίζεται ως το σύνολο των βιοτικών αναγκών και διαχωρίζεται σε καλή και κακή διατροφή. Η παχυσαρκία είναι η κατάσταση που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους με υπερβολικό πάχος, τους χοντρούς – ευτραφείς, αυτούς που έχουν παχύ κρέας. Η κακή διατροφή και η παχυσαρκία είναι δύο καταστάσεις που η σημερινή επιστημονική και πολιτική κοινότητα χαρακτηρίζει σύγχρονους δολοφόνους, αφού μαζί με τα καρδιαγγειακά νοσήματα, τον καρκίνο, το τραύμα και τις λοιμώξεις αποτελούν τις πρώτες αιτίες θανάτου σε παγκόσμιο επίπεδο. Η διατροφή εμπεριέχει έννοιες αντίθετες. Συνδέεται με τον πολιτισμό, την ευημερία, την καλοζωία αλλά και την υπανάπτυξη, τον υποσιτισμό, την έλλειψη τροφής, την κακή ποιότητα τροφής. Η παχυσαρκία είναι αποτέλεσμα κακού τρόπου ζωής, κακών διατροφικών επιλογών και συνηθειών, καθώς και υπερβολικής κατανάλωσης τροφής. Το δικαίωμα στην καλή διατροφή είναι ανθρώπινο δικαίωμα που χάνεται στις φτωχές χώρες ενώ στον αναπτυγμένο κόσμο η υπερκατανάλωση τροφής οδηγεί σε παχυσαρκία και άλλες «νόσους της αφθονίας». Επιπλέον, η αλόγιστη υπερπαραγωγή οδηγεί σε διατροφικά προβλήματα και σκάνδαλα όπως η νόσος των τρελών αγελάδων, η νόσος των πουλερικών και τα κρέατα με διοξίνες. Ο ρόλος της διατροφής και της δίαιτας στη διατήρηση της υγείας και στην ποιότητα ζωής του ανθρώπου έχει περιγραφεί από την εποχή των ομηρικών ετών και του Ιπποκράτη. Στις αιτίες θανάτου των ανθρώπων στο παρελθόν δεν συμπεριλαμβάνονταν νοσήματα που έχουν σχέση με διαβήτη, παχυσαρκία, καρδιαγγειακή νόσο και μεταβολικό σύνδρομο (Νόσοι Αφθονίας). Επίσης, φαίνεται ότι οι προϊστορικοί άνθρωποι τρέφονταν με λιγότερους υδατάνθρακες και λιπαρά και περισσότερες πρωτεΐνες (κυνήγι) και άφθονα λαχανικά που είναι η πιο υγιεινή διατροφή. Σύγχρονη διατροφή ή διατροφή των τελευταίων 500 χρόνων; Είναι ένα ερώτημα του οποίου η απάντηση δεν είναι εύκολη και προσπαθούν να τη δώσουν οι επιστήμες της γενετικής, της ανθρωπολογίας, της ζωολογίας, ιχθυολογίας, βοτανολογίας και οι λεγόμενες επιστήμες των τροφίμων και της διατροφής με τη συμβολή της τεχνολογίας. Η μεσογειακή διατροφή, πάντως, έχει συνδεθεί με τη μείωση του κινδύνου εκδήλωσης χρόνιων εκφυλιστικών νοσημάτων και είναι ένα κοινά αποδεκτό προτεινόμενο είδος διατροφής. Κατά την Greenpeace, 850 εκατομμύρια άνθρωποι πεινούν κάθε μέρα σε όλο τον κόσμο, 2 δις άνθρωποι έχουν χρόνια έλλειψη θρεπτικών ουσιών και 40 εκατομμύρια άνθρωποι πεθαίνουν κάθε χρόνο από πείνα, ενώ ο ίδιος αριθμός 40 αλλά σε δις δολάρια είναι η διαφήμιση που ξοδεύουν για τα προϊόντα τους οι βιομηχανίες τροφίμων. Μέχρι το 2020, η παχυσαρκία και οι επιπλοκές της όπως διαβήτης, νόσοι της καρδιάς και των αγγείων και ορισμένοι τύποι καρκίνου θα ευθύνονται για το 72% των θανάτων παγκοσμίως ενώ προ 10ετίας το ποσοστό έφθανε στο 60%. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας πιστεύει ότι 300 εκατ. ενηλίκων σε όλον τον κόσμο είναι παχύσαρκοι - 100 εκατ. περισσότεροι από τη δεκαετία 1990 – 2000, ότι το 35% των παιδιών του Δυτικού κόσμου πάσχουν από παχυσαρκία και ότι 9 παιδιά θα συνεχίσουν να πεθαίνουν κάθε λεπτό παγκοσμίως από αίτια που σχετίζονται με τον υποσιτισμό. Το κόστος της παχυσαρκίας και η αντιμετώπισή της τα προσεχή χρόνια θα είναι ένα από τα μεγάλα προβλήματα των συστημάτων υγείας του Δυτικού κόσμου αφού σήμερα τα προϊόντα αδυνατίσματος στην Ευρωπαϊκή Ένωση αντιπροσωπεύουν 100 δις δολάρια, ποσό που αντιστοιχεί στο 1/3 του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος της Ελλάδος. Θέλει προσπάθεια και επιμονή για να βελτιωθεί η κατάσταση. Τα μεταλλαγμένα θα πρέπει να μειωθούν. Τα κονδύλια για τον επισιτισμό των φτωχών χωρών θα πρέπει να αυξηθούν. Η τάση για αύξηση της παραγωγής και της προστασίας των σιτηρών (καλαμπόκι, σιτάρι, κριθάρι) θα πρέπει να διατηρηθεί, οι διατροφικές κρίσεις πρέπει να προλαμβάνονται και ο τρόπος διατροφής να αλλάξει. Το φετινό σύνθημα της Παγκόσμιας Ημέρας Διατροφής που ήταν: «Ενωμένοι ενάντια στην πείνα», τα λέει όλα.