Ημ. Φύλλου: 21/10/2012
ΠΑΡΟΝ
Το Γ.Ν. Αττικής
ΚΑΤ αποτελεί ισχυρή παρουσία στον χώρο
παροχής τριτοβάθμιων υπηρεσιών υγείας
για 24 ώρες το 24ωρο και για 365 μέρες τον
χρόνο.
Ο έλληνας τραυματίας, από οποιαδήποτε αιτία, βρίσκει αυτό το πανίσχυρο -«παγοθραυστικό του ΕΣΥ», το είπαν- νοσοκομείο πάντα ανοικτό, διαθέσιμο και αποτελεσματικό. Και όλα αυτά επειδή έχει ένα άριστα εξειδικευμένο και καταρτισμένο προσωπικό, πάντα μάχιμο, ανεξαρτήτως δυσκολιών, σύγχρονο ιατροτεχνολογικό εξοπλισμό και πάνω απ' όλα εμπειρία στο επείγον (παθολογικό - καρδιολογικό - χειρουργικό), το τραύμα και το ατύχημα.
Δυστυχώς, όμως, σήμερα το ΚΑΤ, όπως και άλλα νοσοκομεία, θυσιάζεται στον βωμό του εξορθολογισμού και της μείωσης δαπανών που γίνονται στις υπηρεσίες δημόσιας υγείας. Τη στιγμή που ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι απευθύνονται στα δημόσια νοσοκομεία λόγω της οικονομικής κρίσης, το νοσοκομείο ΚΑΤ υποβαθμίζεται.
Η υποστελέχωση σε ιατρικό, νοσηλευτικό και λοιπό προσωπικό, οι πεπαλαιωμένες και προβληματικές κτιριακές εγκαταστάσεις, το καθημερινό άγχος για την εξασφάλιση υγειονομικού υλικού και φαρμάκων από τους προμηθευτές που αγκομαχούν από έλλειψη ρευστότητας, η ανάγκη εκσυγχρονισμού των Μονάδων Εντατικής Θεραπείας, η κατάργηση εξειδικευμένων τμημάτων (Αθλητικών Κακώσεων, Σκολίωσης και Σπονδυλικής Στήλης), η ανάγκη στήριξης του εργαστηριακού και του απεικονιστικού τομέα είναι ένα μόνο μέρος των προβλημάτων που αντιμετωπίζει το νοσοκομείο σήμερα.
Ασφαλώς και στόχος του υπουργείου είναι ο εξορθολογισμός του συστήματος υγείας και ο οργανισμός του κάθε νοσοκομείου να ανταποκρίνεται στις πραγματικές ανάγκες της περιφέρειας. Η αντιστοίχιση αυτή, όμως, δεν εξυπηρετείται από τη μείωση των κλινών ούτε τη συγχώνευση κλινικών. Αντίθετα, οι πραγματικές ανάγκες είναι πολύ μεγαλύτερες.
Θα τολμούσε να προγραμματίσει κανείς την προσεχή δεκαετία, και υπό αυτές τις οικονομικές συγκυρίες, ένα νέο ΚΑΤ στο διπλανό οικόπεδό του, που θα έχει θέση στον Εθνικό Χάρτη της Υγείας, ο οποίος θα έχει ως πυλώνες του τα επτά πανεπιστημιακά νοσοκομεία της χώρας. Είναι αναγκαία η μείωση πολλών περιφερειακών νοσοκομείων και κέντρων υγείας έπειτα από αξιολόγηση και αφού ληφθούν υπόψη οι ιδιαιτερότητες κάθε περιοχής. Ένα όμως είναι σίγουρο: η Θεσσαλονίκη χρειάζεται ένα υπερσύγχρονο νοσοκομείο στην ανατολική πλευρά της με καλή προσβασιμότητα, με σύγχρονη κατάργηση των μικρών και παλαιών νοσοκομείων του κέντρου της, ενώ η Αττική χρειάζεται τέσσερα διεθνών προδιαγραφών γενικά νοσοκομεία (οικόπεδο Σωτηρίας, Μεσόγεια, Νοτιοανατολική Αττική - οικόπεδο Βούλας και Πειραιάς) και κατάργηση των πολλών παλιών, μικρών και δύσκαμπτων νοσοκομείων που διαθέτει, μη εξαιρουμένων των στρατιωτικών (παραμονή ενός για όλες τις ανάγκες όλων των Σωμάτων).
Σε έναν τέτοιο νέο υγειονομικό χάρτη τα πλεονεκτήματα είναι πολλά και τα μειονεκτήματα λίγα. Στον σχεδιασμό αυτό το «νοσοκομείο ατυχημάτων ΚΑΤ» θα έχει την ευκαιρία να επαναβεβαιώσει τον ρόλο του ως μοναδικό και αναντικατάστατο, αφού λόγω της εμπειρίας του και της ιστορίας του πάλι θα είναι το νοσοκομείο της εγρήγορσης, του επείγοντος και της αποτελεσματικής αντιμετώπισης οποιουδήποτε ακραίου γεγονότος υγείας, μαζικής καταστροφής και εθνικού ατυχήματος προκύψει στην Ελλάδα. Το μέλλον τού ανήκει.
Ο έλληνας τραυματίας, από οποιαδήποτε αιτία, βρίσκει αυτό το πανίσχυρο -«παγοθραυστικό του ΕΣΥ», το είπαν- νοσοκομείο πάντα ανοικτό, διαθέσιμο και αποτελεσματικό. Και όλα αυτά επειδή έχει ένα άριστα εξειδικευμένο και καταρτισμένο προσωπικό, πάντα μάχιμο, ανεξαρτήτως δυσκολιών, σύγχρονο ιατροτεχνολογικό εξοπλισμό και πάνω απ' όλα εμπειρία στο επείγον (παθολογικό - καρδιολογικό - χειρουργικό), το τραύμα και το ατύχημα.
Δυστυχώς, όμως, σήμερα το ΚΑΤ, όπως και άλλα νοσοκομεία, θυσιάζεται στον βωμό του εξορθολογισμού και της μείωσης δαπανών που γίνονται στις υπηρεσίες δημόσιας υγείας. Τη στιγμή που ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι απευθύνονται στα δημόσια νοσοκομεία λόγω της οικονομικής κρίσης, το νοσοκομείο ΚΑΤ υποβαθμίζεται.
Η υποστελέχωση σε ιατρικό, νοσηλευτικό και λοιπό προσωπικό, οι πεπαλαιωμένες και προβληματικές κτιριακές εγκαταστάσεις, το καθημερινό άγχος για την εξασφάλιση υγειονομικού υλικού και φαρμάκων από τους προμηθευτές που αγκομαχούν από έλλειψη ρευστότητας, η ανάγκη εκσυγχρονισμού των Μονάδων Εντατικής Θεραπείας, η κατάργηση εξειδικευμένων τμημάτων (Αθλητικών Κακώσεων, Σκολίωσης και Σπονδυλικής Στήλης), η ανάγκη στήριξης του εργαστηριακού και του απεικονιστικού τομέα είναι ένα μόνο μέρος των προβλημάτων που αντιμετωπίζει το νοσοκομείο σήμερα.
Ασφαλώς και στόχος του υπουργείου είναι ο εξορθολογισμός του συστήματος υγείας και ο οργανισμός του κάθε νοσοκομείου να ανταποκρίνεται στις πραγματικές ανάγκες της περιφέρειας. Η αντιστοίχιση αυτή, όμως, δεν εξυπηρετείται από τη μείωση των κλινών ούτε τη συγχώνευση κλινικών. Αντίθετα, οι πραγματικές ανάγκες είναι πολύ μεγαλύτερες.
Θα τολμούσε να προγραμματίσει κανείς την προσεχή δεκαετία, και υπό αυτές τις οικονομικές συγκυρίες, ένα νέο ΚΑΤ στο διπλανό οικόπεδό του, που θα έχει θέση στον Εθνικό Χάρτη της Υγείας, ο οποίος θα έχει ως πυλώνες του τα επτά πανεπιστημιακά νοσοκομεία της χώρας. Είναι αναγκαία η μείωση πολλών περιφερειακών νοσοκομείων και κέντρων υγείας έπειτα από αξιολόγηση και αφού ληφθούν υπόψη οι ιδιαιτερότητες κάθε περιοχής. Ένα όμως είναι σίγουρο: η Θεσσαλονίκη χρειάζεται ένα υπερσύγχρονο νοσοκομείο στην ανατολική πλευρά της με καλή προσβασιμότητα, με σύγχρονη κατάργηση των μικρών και παλαιών νοσοκομείων του κέντρου της, ενώ η Αττική χρειάζεται τέσσερα διεθνών προδιαγραφών γενικά νοσοκομεία (οικόπεδο Σωτηρίας, Μεσόγεια, Νοτιοανατολική Αττική - οικόπεδο Βούλας και Πειραιάς) και κατάργηση των πολλών παλιών, μικρών και δύσκαμπτων νοσοκομείων που διαθέτει, μη εξαιρουμένων των στρατιωτικών (παραμονή ενός για όλες τις ανάγκες όλων των Σωμάτων).
Σε έναν τέτοιο νέο υγειονομικό χάρτη τα πλεονεκτήματα είναι πολλά και τα μειονεκτήματα λίγα. Στον σχεδιασμό αυτό το «νοσοκομείο ατυχημάτων ΚΑΤ» θα έχει την ευκαιρία να επαναβεβαιώσει τον ρόλο του ως μοναδικό και αναντικατάστατο, αφού λόγω της εμπειρίας του και της ιστορίας του πάλι θα είναι το νοσοκομείο της εγρήγορσης, του επείγοντος και της αποτελεσματικής αντιμετώπισης οποιουδήποτε ακραίου γεγονότος υγείας, μαζικής καταστροφής και εθνικού ατυχήματος προκύψει στην Ελλάδα. Το μέλλον τού ανήκει.
