Κυρία
Πρόεδρε Φώφη Γεννηματά,
Κύριε
Πρόεδρε Ευάγγελε Βενιζέλο,
Σας
καλωσορίζω στην σημερινή συνεδρίαση
της Κοινοβουλευτικής μας Ομάδας.
Αναλάβατε
την ηγεσία του ΠΑ.ΣΟ.Κ. σε μια εξαιρετικά
κρίσιμη για τη χώρα περίοδο.
Η
Ελλάδα βρίσκεται στην μεθόριο. Ο κίνδυνος
να βρεθούμε εκτός ευρωζώνης είναι
περισσότερο κοντά από ποτέ. Το φάντασμα
της χρεοκοπίας πλανάται πάνω από τον
τόπο μας.
Η
συγκυβέρνηση ΣΥ.ΡΙΖ.Α. – ΑΝ.ΕΛ., πέντε
μήνες τώρα δεν ξέρει που πατάει και που
πηγαίνει.
Εμφανίζει
συμπτώματα πρωτοφανούς ανεπάρκειας
και ανικανότητας.
Είναι
ένα επικίνδυνο συνονθύλευμα εθνικολαϊκισμού.
Πολιτεύεται
εκτός οικονομικής και ευρωπαϊκής
πραγματικότητας.
Η
συμφωνία παραμένει ζητούμενο ενώ οι
διαπραγματεύσεις έχουν εξελιχθεί σε
φαρσοκωμωδία.
Η
αποτίμηση της πεντάμηνης διακυβέρνησης
ΣΥ.ΡΙΖ.Α. – ΑΝ.ΕΛ. το μόνο που έχει να
επιδείξει είναι η περεταίρω καταβαράθρωση
της ελληνικής οικονομίας. Το κόστος της
αναβλητικότητας, της απειρίας, του
ερασιτεχνισμού είναι εξαιρετικά υψηλό.
Οι
μακρόσυρτες διαδικασίες έχουν εκτινάξει
το δημοσιονομικό κενό από το 2,3 – 2,5 δις
στο 5,5 – 6 δις.
Μέσα
σε αυτό το πολιτικό και οικονομικό
περιβάλλον, αντιλαμβάνεστε ποιος είναι
ο ρόλος που καλείται να διαδραματίσει
το ακρωτηριασμένο κόμμα μας.
Το
άλλοτε πολυδύναμο και ανθεκτικό ΠΑ.ΣΟ.Κ.
θέλει δουλειά για να επανέλθει.
Το
μικρό και συρρικνωμένο ΠΑ.ΣΟ.Κ. μπορεί
να είναι χρήσιμο στη χώρα και στους
πολίτες αν συμφιλιωθεί με την σκληρή
πραγματικότητα, εγκαταλείποντας τους
μικρομεγαλισμούς και τις φαντασιώσεις
και αν πρωτίστως λειτουργήσει ως φορέας
μεταρρυθμιστικών προτάσεων για την
Ελλάδα, για την οικονομία, για τη δημόσια
διοίκηση, για τον ιδιωτικό τομέα, για
τους ανέργους, για τους νέους και τις
νέες που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα.
Αν
δεν στρέψουμε το βλέμμα μας σε αυτά τα
ζητήματα και επαναλάβουμε το παλαιό
κακό εαυτό μας το μόνο που θα πετύχουμε
θα είναι να εξελιχθούμε σε μια καρικατούρα
του παλαιού και μεγάλου ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Αν
δεν αλλάξουμε μυαλά, αν δεν υπερβούμε
τον εαυτό μας, αν δεν εγκαταλείψουμε
τις πελατειακές και συντεχνιακές
πολιτικές θα οδηγηθούμε στο περιθώριο
της πολιτικής ζωής.
Το
ΠΑ.ΣΟ.Κ. μπορεί να σταθεί στα πόδια του
ακολουθώντας νέες και ριζοσπαστικές
πολιτικές και αν πρώτιστος απευθυνθεί
σε εκείνα τα κοινωνικά στρώματα που
έχει πλήξει ανεπανόρθωτα η κρίση.
Το
κρατικοδίαιτο και παρασιτικό μοντέλο
που επί πολλά χρόνια στηρίξαμε και
υπηρετήσαμε έφερε τη χώρα στο χείλος
της αβύσσου.
Το
ΠΑ.ΣΟ.Κ. από τη θέση της αντιπολίτευσης
μπορεί να έχει το δικό του δημιουργικό
ρόλο στις πολιτικές εξελίξεις χωρίς να
γίνει συμπληρωματική δύναμη κανενός.
Διατηρώντας
την αυθυπαρξία του, μπορεί να συγχρονίσει
τα βήματά του με όλες εκείνες τις κινήσεις
που δραστηριοποιούνται στο χώρο της
κεντροαριστεράς αναζητώντας νέα πολιτική
έκφραση.
«Ότι
δεν αλλάζει, πεθαίνει» είχε πει πριν
από λίγα χρόνια κάποιος φίλος μου
μιλώντας για το ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Η
φράση αυτή είναι επίκαιρη όσο ποτέ για
το ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Εύχομαι
καλή επιτυχία!
