Εκ
του μηδενός
του Λεωνίδα Γρηγοράκου*
Το
εγχείρημα της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, το οποίο στήριξε το ΠΑΣΟΚ συνιστά ορθή
και προσοδοφόρα επιλογή. Η νίκη που πετύχαμε μπορεί να αποδειχθεί σημαντική,
αλλά δεν πρέπει να την υπερεκτιμάμε. Η συρρίκνωση των δυνάμεών μας είναι
υπαρκτή. Δεν αποτελεί στιγμιαίο και συγκυριακό γεγονός. Τα χαμηλά ποσοστά που
λάβαμε σε περιοχές, προπύργια άλλοτε της Δημοκρατικής Παράταξης είναι
αποκαλυπτικά. Η περίπτωση της Β’ Πειραιά, όπου το ποσοστό του 4,2% ήταν το
χαμηλότερο σε όλη την Ελλάδα, συμπυκνώνει με τον καλύτερο τρόπο τη στρατηγική
ήττα μας.
Αν
θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές και πραγματιστές οφείλουμε να συνειδητοποιήσουμε
ότι ο κύκλος του πάλαι ποτέ ισχυρού και πολυδύναμου ΠΑΣΟΚ κλείνει. Δεν υπάρχει
περιθώριο αναζωογόνησής του. Οποιαδήποτε προσπάθεια επιχειρηθεί, δεν θα είναι
τίποτα άλλο παρά μια πράξη αναπαλαίωσης. Το κόμμα μας έχει πληγεί ανεπανόρθωτα.
Όποιοι πιστεύουν ότι μπορεί να αναγεννηθεί και μάλιστα με παλιά υλικά δεν
κατανοούν τη ζώσα πραγματικότητα.
Οι
ψευδαισθήσεις και φαντασιώσεις δεν βοηθούν. Οφείλουμε να σεβαστούμε την ιστορία
και την προσφορά του στον τόπο, να την υπερασπιστούμε έναντι των αντιπάλων μας.
Ταυτόχρονα, όμως, οφείλουμε να αναλάβουμε πρωτοβουλίες που θα υπερβαίνουν το
ίδιο το ΠΑΣΟΚ, αναζητώντας μια νέα πολιτική έκφραση που θα στηρίζεται σε νέες
ιδέες, σε νέες δυνάμεις, σε νέα σχήματα. Η Δημοκρατική Συμπαράταξη μπορεί
κάλλιστα να είναι το πρόπλασμα για τη δημιουργία ενός νέου πολιτικού
υποκειμένου.
Ωστόσο,
το εγχείρημα αυτό απαιτεί ενίσχυση και περαιτέρω ενδυνάμωση. Χρειάζεται να του
προσδώσουμε το απαιτούμενο πολιτικό βάθος, που σήμερα στερείται. Να ξεπεράσουμε
κομματικούς εγωισμούς και ανταγωνισμούς. Να αφήσουμε πίσω το κομματικό μας
παρελθόν. Να αναζητήσουμε μια νέα ταυτότητα και φυσιογνωμία για όλες εκείνες
τις δυνάμεις που μπορούν να ενσαρκώσουν την εγχώρια εκδοχή της
Σοσιαλδημοκρατίας. Ενός νέου πολιτικού σχήματος, το οποίο θα έχει τον δικό του,
αυτοτελή πολιτικό και οργανωτικό ιστό. Και το κυριότερο, οι πρωταγωνιστές του να είναι νέα και άφθαρτα πρόσωπα, φορείς
σύγχρονου, ριζοσπαστικού πολιτικού λόγου, που δεν θα παραπέμπει στο παρελθόν.
Η
νέα περίοδος στην οποία έχει εισέλθει η χώρα καθιστά επιτακτική την ανάγκη
ανασύστασης της νέας Κεντροαριστεράς. Την ανάγκη αυτή δεν μπορεί να την εκφράσει
απλώς και μόνο η συγκόλληση του ΠΑΣΟΚ με
τη ΔΗΜΑΡ και άλλες πολιτικές Κινήσεις
Πολιτών. Απαιτούνται εκ βάθρων πρωτοβουλίες που θα στηρίζονται στην
κινητοποίηση των ενεργών πολιτών που σήμερα βρίσκονται εκτός κομματικών τειχών.
Παράδοση είναι να δημιουργείς εκ του μηδενός έλεγε ο αγαπημένος τραγουδοποιός
Διονύσης Σαββόπουλος. Αυτό οφείλουμε να πράξουμε κι εμείς.
Ως
ενεργός πολίτης θα προσπαθήσω με τις ιδέες, τις προτάσεις και τις θέσεις μου να
είμαι παρών στις όποιες πρωτοβουλίες αναληφθούν. Προτιμώ να συμπαραταχθώ με
όλους εκείνους που εναγωνίως αναζητούν μια νέα φυσιογνωμία, μια νέα ταυτότητα,
μια νέα πολιτική έκφραση για τη σύγχρονη ευρωπαϊκή Σοσιαλδημοκρατία στην
Ελλάδα. Άλλωστε, δεν προσδοκώ τίποτα από τη συντήρηση παρωχημένων δομών, οι οποίες για το μόνο που νοιάζονται είναι οι
φατρίες, οι λογικές της παρέας και η εξυπηρέτηση των προσωπικών φιλοδοξιών.
Δεν
θεωρώ ότι η παρουσία μου σε έναν αποστεωμένο και φθαρμένο κομματικό μηχανισμό
συμβάλλει στην επίτευξη μιας ευρύτερης προοδευτικής συμπαράταξης. Δεν θέλω η πολιτική και κοινοβουλευτική μου
δραστηριότητα να προσμετράται σε έναν τέτοιο μηχανισμό. Το μόνο που επιθυμώ
είναι να υπηρετήσω με συνέπεια και αποφασιστικότητα την εμπιστοσύνη που μου
έδειξαν για άλλη μια φορά οι Λάκωνες συντοπίτες μου.
