ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΓΡΗΓΟΡΑΚΟΣ
Βουλευτής Λακωνίας
Καλώς ορίσατε στην ιστοσελίδα μου

«Η ιατρική επιστήμη είναι για μένα ο βιωματικός μου χώρος. Μέσω αυτής προσπάθησα να υπηρετήσω τις αρχές και τις αξίες του ανθρωπισμού, της προσφοράς στον άνθρωπο, στο κοινωνικό σύνολο. Με αυτήν διατήρησα ζωντανή και αυθεντική  τη σχέση μου με τον τόπο μου.

Με αυτήν  ακολούθησα τον δρόμο της πολιτικής. Άλλωστε,  βαθιά πεποίθησή μου είναι πως η ιατρική και η πολιτική οφείλουν να έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό: Τη μέριμνα για τον πολίτη, για την κοινωνία.»

Κυριακή, 28 Φεβρουαρίου 2016

Άρθρο του Λ. Ανδρεσάκη στην περιοδική έκδοση "Μονεμβασια".‏






ΕΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΩΝ ΤΕΙΧΩΝ…
Του Λευτέρη Ανδρεσάκη
Πολλοί μας ρωτούν αν η διαγραφή του βουλευτή Λακωνίας Λεωνίδα Γρηγοράκου από την κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑ.ΣΟ.Κ. για τις γνωστές δηλώσεις του σε  τηλεοπτικό σταθμό είναι μόνιμη ή προσωρινή; Μας ρωτούν επίσης αν ο κ. Γρηγοράκος, σε περίπτωση που το δημιουργηθέν πρόβλημα επικρατεί μέχρι τις επόμενες εκλογές, θα είναι υποψήφιος με ποιο κόμμα. Τα ερωτήματα αυτά έχουμε και ‘μεις. Δεν καταφέραμε όμως να επικοινωνήσουμε με τον βουλευτή του νομού, για να μάθουμε από πρώτο χέρι τι μέλλει γενέσθαι. Για την ώρα λοιπόν, αυτό που μπορούμε να κάνουμε εμείς είναι κάποιες αντικειμενικές –  πιστεύω  – διαπιστώσεις.
Πρώτον: Στις δύο σχεδόν 10ετίες που ο κ. Γρηγοράκος εκλέγεται βουλευτής στον νομό Λακωνίας, ήταν χρήσιμος για την τοπική κοινωνία. Βοήθησε στην επίλυση πολλών ζητημάτων στους τομείς υγείας, παιδείας, υποδομών κ.λπ. Επί πλέον πολλοί μεμονωμένοι πολίτες – ανεξαρτήτως πολιτικού χρώματος – στα δίκαια αιτήματά τους βρήκαν κατανόηση, συμπαράσταση και δικαίωση. Και μη νομίζει κανείς ότι σε αυτά τα μεμονωμένα προβλήματα χρησιμοποιήθηκαν παλαιοκομματικές τακτικές άλλων εποχών. Απλά ο ανήμπορος και παραγκωνισμένος πολίτης μέσα από νόμιμες διαδικασίες έβρισκε το δίκιο του απέναντι σε ένα κράτος γραφειοκρατίας και διαπλοκής.
Δεύτερον: Εκτός από την κοινωνική και ανθρώπινη πλευρά, υπάρχει και η πολιτική διάσταση που σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να υποτιμούμε. Ποια είναι αυτή; Από το 1981 που το ΠΑΣΟΚ κερδίζει έδρα στον νομό με τον τότε υποψήφιο Παρ. Φουντά, μέχρι το 2015 που έγιναν οι τελευταίες εκλογές, έχουν περάσει 34 χρόνια. Σε όλη αυτή την περίοδο, και στις διαδοχικές εκλογικές αναμετρήσεις που μεσολάβησαν, η μια από τις 3 βουλευτικές έδρες άνηκε προκαταβολικά στο ΠΑΣΟΚ. Σε όλες τις αναμετρήσεις, εκτός από τις δύο τελευταίες, όταν αυτή την έδρα διεκδίκησε επί ίσοις όροις η Χρυσή Αυγή, χρειάσθηκε να περιμένουμε περασμένα μεσάνυχτα, να καταμετρηθεί και το τελευταίο εκλογικό τμήμα για να μάθουμε που θα κατέληγε η έδρα.
Χρειάστηκε επίσης το ΠΑΣΟΚ στην Λακωνία να συγκεντρώσει τα υψηλότερα ποσοστά του Πανελλαδικά για τη διατήρηση της έδρας. Χωρίς αμφιβολία, χωρίς να υποτιμούμε, την συμβολή των άλλων υποψηφίων του εν πολλοίς τα αποτελέσματα του ΠΑΣΟΚ στον νομό οφείλονται στον κ. Γρηγοράκο και μας ακούγεται πολιτικά παράλογη η απομάκρυνσή του από την Κ.Ο. του κόμματος. Τόσο παράλογη που σε ενδεχόμενες εκλογές παραδίδεται μια βουλευτική έδρα «αμαχητί» στην Χ.Α. και αυτή η εκτίμηση δεν είναι δική μας. Είναι η ξεκάθαρη πολιτική άποψη μελών και στελεχών του ΠΑΣΟΚ Λακωνίας. Η ηγεσία του κινήματος ας την εκτιμήσει με προσοχή.

Παρασκευή, 26 Φεβρουαρίου 2016

Παρέμβαση Λεωνίδα Γρηγοράκου στο ραδιόφωνο της ΕΡΤ και τους δημοσιογράφους Μαρία Γεωργίου και Γιώργος Πίκουλας στην εκπομπή “Ισορροπίες & Ανισορροπίες”



Παρέμβαση Λεωνίδα Γρηγοράκου στο ραδιόφωνο της ΕΡΤ
και τους δημοσιογράφους Μαρία Γεωργίου και Γιώργος Πίκουλας
στην εκπομπή “Ισορροπίες & Ανισορροπίες”

Αθήνα, 25 Φεβρουαρίου 2016

Για το πολιτικό έλλειμμα στην Ευρώπη και τη θέση της Ελλάδας
Τα τελευταία χρόνια, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη, έχουμε έλλειμμα πολιτικών. Δεν έχουμε τους ηγέτες της δεκαετίας του 1980, τον Μιτεράν, τον Κολ, τη Θάτσερ. Η μεγάλη Γερμανία είναι ένα θέμα για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Το τοπίο είναι εντελώς διαφορετικό. Εμένα αυτό που με απασχολεί τώρα όμως είναι η χώρα. Με απασχολεί πάρα πολύ η χώρα. Για άλλη μια φορά η χώρα έχει αφεθεί μόνη της. Δεν φταίει κανείς, κάθε φορά φταίνε οι άλλοι, οι προηγούμενοι, οι επόμενοι, οι μεθεπόμενοι, ο εξωτερικός εχθρός. Νομίζω ότι υπάρχει συμμετοχή των εξωτερικών παραγόντων και της Ευρώπης στην διαδικασία αυτή που βιώνει η Ελλάδα. Και με τα μνημόνια αλλά και με τη συμπεριφορά απέναντι σε ένα μεγάλο πρόβλημα που είναι το μεταναστευτικό, το προσφυγικό. Αυτό που συμβαίνει, αυτό το δράμα των ανθρώπων που ζουν τον εμφύλιο στη Συρία τα τελευταία πέντε χρόνια αλλά και της Ελλάδας που το ζει μαζί τους έχει δημιουργήσει μεγάλα αδιέξοδα στη χώρα μας.

Για τις ευθύνες της κυβέρνησης στο προσφυγικό ζήτημα
Πιστεύω ότι η χώρα και ο Πρωθυπουργός ο οποίος έχει την καίρια ευθύνη διακυβέρνησης της χώρας όφειλε να έχει κάνει κάποιες στρατηγικές κινήσεις. Ναι μεν πάρθηκαν αποφάσεις στο επίπεδο της Ευρωπαϊκής Ένωσης την προηγούμενη εβδομάδα και μας στηρίζει η Ευρωπαϊκή Ένωση όμως λίγες μέρες μετά εμφανίζεται αυτή η ομάδα των τεσσάρων. Και εμείς έχουμε τις ευθύνες μας. Όταν πάρθηκε αυτή η πραγματικά καλή απόφαση στο επίπεδο της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν την προχωρήσαμε γιατί αφεθήκαμε. Τελικά πρέπει να καταλάβουμε ότι και οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι είναι αδύναμοι. Το πρόβλημα δεν είναι εθνικό αλλά ευρωπαϊκό και παγκόσμιο. Αλλά βλέπω ότι έχουμε έναν υπουργό Εξωτερικών ο οποίος απουσιάζει ξανά. Εγώ ήθελα να υπάρχει μια έντονη πολιτική κινητικότητα. Να βρούμε τους πρέσβεις, να βρούμε τους υπουργούς εξωτερικών, να μιλήσουμε με την Τουρκία. Πρέπει να έχουμε καλές σχέσεις με την Τουρκία. Η Τουρκία είναι βασικός παράγοντας του προβλήματος. Αυτό τον καιρό δώσαμε την ευθύνη του Αιγαίου στο ΝΑΤΟ. Σε ένα ΝΑΤΟ που ο Έλληνας πολίτης δεν το βλέπει πολύ καλά. Έπρεπε από την αρχή να ξεκαθαρίσουμε ότι αυτά είναι τα σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να πάμε να εξηγήσουμε σε όλους αυτούς τους ανθρώπους – που τώρα οι περισσότεροι είναι απέναντί μας – τι ακριβώς διακυβεύεται, να τους δώσουμε να καταλάβουν ότι όταν καίγεται το σπίτι του διπλανού σας κάποια στιγμή θα καεί και το δικό σας. Να μην νομίζουν ότι τα σύνορα της Ευρώπης είναι τα σύνορα της Ελλάδος και της Τουρκίας και ότι μετακινώντας τα σύνορα της Ευρώπης στα Σκόπια θα λύσουν το πρόβλημα. Χρειαζόταν πολλή δουλειά και ο κύριος Τσίπρας όφειλε να εγκαταλείψει τους λεονταρισμούς και την μετακύλιση ευθυνών σε άλλους.

Για τις λίστες Λαγκάρντ και Μπόγιαρνς
Εγώ δεν έχω καμία αντίρρηση ότι υπήρξαν λάθη με τη λίστα Λαγκάρντ, με τη λίστα Μπόγιαρνς και ότι όλα αυτά πρέπει να ελεγχθούν. Έπρεπε να είχαν γίνει και πρέπει να γίνουν έστω και τώρα. Οφείλουμε να διεκδικήσουμε ό,τι μας ανήκει. Αλλά αυτή την στιγμή ο ελληνικός λαός δεν το βλέπει αυτό ως το καίριο πρόβλημα. Εγώ πριν από ένα χρόνο είχα κάνει μια πρόταση και με είχαν κατηγορήσει. Είχα πει τότε ότι θα πρέπει να πάρουμε 200-300 εφοριακούς να ασχοληθούν από το πρωί μέχρι το βράδυ με το θέμα αυτό. Να τους δώσουμε και τις απαραίτητες υποδομές αν είναι να εισπράττουμε εκατομμύρια από αυτή τη λίστα. Βεβαίως ξέρετε ότι πιθανόν να υπάρχουν και συκοφαντίες για μερικούς από αυτούς γιατί μπορεί τα λεφτά να είναι νόμιμα. Βλέπω όμως ότι υπάρχει μια ατελέσφορη διαδικασία εξεύρεσης λύσης με τις λίστες. Οφείλουμε εμείς να πάρουμε θέση σε αυτό το θέμα. Αλλά ας μην  χρησιμοποιείται το θέμα κάθε φορά όταν τα πράγματα είναι δύσκολα. Το ότι υπήρχε διαπλοκή και θα υπάρχει στην Ελλάδα αυτό είναι δεδομένο.
Για τη λύση στο εσωτερικό πολιτικό αδιέξοδο
Η μόνη επιλογή είναι η προσφυγή στον λαϊκό παράγοντα. Δεν μου αρέσουν εμένα οι οικουμενικές κυβερνήσεις. Είμαι πάντα υπέρ της συναίνεσης αλλά κρατάω μια επιφύλαξη. Διότι τα τελευταία δύο χρόνια αλλά και τα προηγούμενα χρόνια έχω ζήσει κάποιους συγκεκριμένους ανθρώπους που εκφράζουν πάντα κάποιες συγκεκριμένες πολιτικές από το ΣΥΡΙΖΑ. Είναι δυνατόν να πάμε σε οικουμενική κυβέρνηση και αυτοί οι άνθρωποι να μην ψηφίσουν τα νομοσχέδια. Η Ελλάδα δεν μπορεί να ζήσει έτσι. Συγχρόνως θέλω να κάνω και την κριτική μου. Βλέπω την κυρία Γεννηματά, τον κύριο Θεοδωράκη και ειδικά τον κύριο Λεβέντη να ζητούν κυβερνήσεις συνεργασίας. Όμως εγώ είμαι λίγο δύσπιστος σε αυτό το θέμα. Μήπως εξυπηρετεί αμιγώς προσωπικές φιλοδοξίες;
Εγώ θέλω αυτή την στιγμή έναν ξεκάθαρο πολιτικό λόγο από όλους. Γιατί  θεωρώ ότι το μείζον πρόβλημα της χώρας είναι πολιτικό. Και δεν περιορίζεται στην οικονομική και προσφυγική κρίση. Είναι μια πρωτοφανής πολιτική και θεσμική υστέρηση που εμφανίζει η χώρα τα τελευταία χρόνια και πιο πολύ βέβαια το κομματικό σύστημα. Πιστεύω ότι υπάρχει έλλειψη εύστοχης και στιβαρής στρατηγικής, στρατηγικής που πρέπει οπωσδήποτε να μας απαγκιστρώσει από τα μνημόνια. Αυτή η πολιτική που ακολουθείται τα τελευταία χρόνια μας κρατά καθηλωμένους και η χώρα δεν μπορεί να αναπνεύσει. 

Για την πολιτική του πορεία
Λένε ότι είμαι ειλικρινής άνθρωπος. Σας λέω λοιπόν πως θεωρώ ότι πρέπει να αποτοξινωθώ από όλα αυτά. Θεωρώ ότι έζησα σε ένα αρκετά τοξικό περιβάλλον τα προηγούμενα χρόνια. Δεν είμαι σίγουρος ότι μπορώ να αποτοξινωθώ εύκολα. Θέλω να παρακολουθήσω τα γεγονότα λίγο απ' έξω.  Υπάρχουν λύσεις τις οποίες θα συζητήσω κάποια στιγμή αλλά υπάρχουν και λύσεις τις οποίες πιθανόν να μην τις συζητήσω καθόλου. Το ενδεχόμενο είναι ανοιχτό. 

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΛΕΩΝΙΔΑ ΓΡΗΓΟΡΑΚΟΥ, ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΛΑΚΩΝΙΑΣ, ΣΤΟΝ ΣΚΑΙ, ΣΤΗΝ ΕΚΠΟΜΠΗ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ Β. ΛΥΡΙΤΖΗ ΚΑΙ Δ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ «ΠΡΩΤΗ ΓΡΑΜΜΗ».





ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΛΕΩΝΙΔΑ ΓΡΗΓΟΡΑΚΟΥ, ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΛΑΚΩΝΙΑΣ, ΣΤΟΝ ΣΚΑΙ, ΣΤΗΝ ΕΚΠΟΜΠΗ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ Β. ΛΥΡΙΤΖΗ ΚΑΙ Δ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ «ΠΡΩΤΗ ΓΡΑΜΜΗ».

http://www.skai.gr/player/TV/?mmid=270728
 Μπορείτε να παρακολουθήσετε την τοποθέτηση του Λ. Γρηγοράκου μετά το 44:11 λεπτό

Πέμπτη, 25 Φεβρουαρίου 2016

Λ. ΓΡΗΓΟΡΑΚΟΣ: Πρώτα από όλα θα ήθελα να εκφράσω την άποψή μου για τα κρούσματα βίας που υπάρχουν στην ελληνική επικράτεια, εναντίον των πολιτικών και των βουλευτών αλλά και οποιαδήποτε μορφή βίας είναι καταδικαστέα. Το θεωρώ παρωχημένο. Μετά από πέντε χρόνια ξέρει πια ο κόσμος τι γινόταν τότε και πώς γινόταν. Νομίζω, όμως, ότι τώρα είναι  μια άλλη εποχή και αυτά τα κρούσματα βίας πρέπει επιτέλους να εκλείψουν, παντελώς από οποιαδήποτε κοινωνική τάξη απέναντι σε όποια άλλη κοινωνική τάξη και απέναντι στους πολιτικούς.
Δεύτερον. Ναι, είναι θέμα η λίστα Μπόργιανς. Ναι. Έπρεπε να ελεγχθεί. Θα έπρεπε να έχουν γίνει πιο ενδελεχείς έλεγχοι, κινήσεις για να δούμε τι περιέχει, διότι υπάρχουν αρκετά κενά στην υπόθεση.  Αλλά, όμως, αυτή την στιγμή δεν είναι το θέμα μας. Το θέμα αυτή την στιγμή στην Ελλάδα είναι υπαρξιακό. Ένα δράμα που ζουν οι πρόσφυγες από την Μέση Ανατολή και από όλα αυτά τα κράτη προέλευσης, δεν μπορεί να μεταφερθεί και να γίνει δράμα μιας χώρας. Και αυτό έχει ονοματεπώνυμο. Λέγεται κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ-Τσίπρας-Καμμένος.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Γιατί κύριε Γρηγοράκο;
Λ. ΓΡΗΓΟΡΑΚΟΣ: Ακούστε και εγώ ήμουνα στο Υπουργείο Εσωτερικών. Υπήρχε η κρίση στην Συρία.  Ήμουνα στη θέση της κυρίας Χριστοδουλοπούλου. Στη θέση που είναι τώρα ο κύριος Μουζάλας. Ο οποίος είναι εξαιρετικός και το παλεύει. Η προηγούμενη κυρία δεν το πάλευε. Είχε μία σύγχυση στο κεφάλι της και τα πράγματα τα άφησε να προχωράνε μόνα τους.  Δυστυχώς, οι πολιτικοί θα έπρεπε να είχαμε προβλέψει ότι τα πράγματα θα είχαν αυτή την έκβαση, που έχουν σήμερα. Και εμείς ξέραμε, τότε, ότι ήταν δύσκολα τα πράγματα. Θυμάστε, ότι είχαν γίνει διάφορα επεισόδια με τον κύριο Βαρβιτσιώτη και είχε καταγγελθεί το λιμενικό σώμα, είχαμε «Μπαλτάκους» και τα λοιπά, αν θυμάστε. Αλλά υπήρχε μια σοβαρότητα. Σήμερα, δεν υπάρχει σοβαρότητα. Προσέξτε πήγαμε προχθές στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Πήραμε αυτή την απόφαση. Και την ίδια στιγμή έχουμε και τις παρενέργειες των κινήσεων των γνωστών βαλκανικών χωρών.
Πείτε μου, τι κινήσεις έχει κάνει αυτή η κυβέρνηση, που έπρεπε να είναι κάθε μέρα στο εξωτερικό, να μιλάει με Υπουργούς, να μιλάει με την Τουρκία, να μιλάει με τον άνθρωπο που ορίστηκε αρχηγός των δυνάμεων του ΝΑΤΟ. Πείτε μου, αυτοί οι δύο Υπουργοί, που έχουν αναλάβει αυτό το βάρος, Εξωτερικών και Άμυνας, πείτε μου τι κάνανε το τελευταίο χρονικό διάστημα και αν υπάρχουν. Αν υπάρχει ο κύριος Κοτζιάς. Πάντα ήταν πρόβλημα. Την Κωνσταντοπούλου την διώξανε. Υπάρχει ο Κοτζιάς. Πού είναι αυτός ο άνθρωπος; Τι έχει κάνει για αυτό το μείζον θέμα της χώρας; Το υπαρξιακό. Ο Υπουργός Άμυνας που βρίσκεται; Από την ημέρα που ο Πρωθυπουργός πήρε, έστω, αυτή την πρόταση θα έπρεπε σίγουρα να είναι σε κάθε πρωτεύουσα κράτους της Ευρώπης, να μπορέσει να φτιάξει ένα μέτωπο. Και να μιλάει συνεχώς με την Τουρκία.
Το προσφυγικό πρόβλημα είναι εθνικό πρόβλημα. Απειλεί την εθνική κυριαρχία. Τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα. Αντί όλων αυτών των καταστάσεων βλέπουμε κυνήγι φαντασμάτων διαπλοκής. Η διαπλοκή ήταν και είναι υπαρκτή. Αυτή την στιγμή δεν με ενδιαφέρει, όμως, αυτό. Με ενδιαφέρει η Ελλάδα. Έχουμε, λοιπόν, μια παντελή έλλειψη του Πρωθυπουργού και της κυβέρνησης από τα κέντρα λήψης αποφάσεων. Αφήνουμε κάποιες άλλες δυνάμεις να έχουν την κυριαρχία αυτών των αποφάσεων, αυτή την κρίσιμη στιγμή, και εμείς καθόμαστε και κοιτάμε. Ήρθε στην Βουλή χθες και αντί να πάμε σε μια συναίνεση είδατε τι έγινε. Εγώ είμαι αντίθετος σε όλο αυτό. Θα μπορούσε με μια διαφορετική στάση, όπως είπατε και εσείς προηγουμένως, να είναι κυρίαρχος του παιχνιδιού, σήμερα. Ήρθε, λοιπόν, χθες στην Βουλή και δεν ξέρω τί σκεφτόταν, μια ρήξη με τους πάντες και τα πάντα. Πάμε την επόμενη βδομάδα για συμβούλιο πολιτικών αρχηγών; Με συγχωρείτε, αλλά με όλο αυτό το κλίμα που δημιουργήθηκε χθες τι να το κάνω εγώ το συμβούλιο πολιτικών αρχηγών; Ξέρετε, τι λέει ο ελληνικός λαός; «Πάνε εκεί να πιούνε καφέ». Μετά από όλα αυτά;
Αφού, κάθε μέρα βγαίνουν και «ξεκατινιάζονται» στις τηλεοράσεις και στην Βουλή. Πιστεύω, λοιπόν, ότι τα προβλήματα που συζητάμε είναι υπαρκτά. Και η λίστα Λαγκάρντ και η λίστα Μπόργιαν πρέπει να προχωρήσουν. Αλλά τι προέχει αυτή την στιγμή; Αυτή την στιγμή προέχει η Ελλάδα. Πρέπει να κοιτάξουμε την Ελλάδα, που έχει γίνει ένα ατέλειωτο hot spot.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κύριε Γρηγοράκο, πάλι υπάρχει μια έντονη παλαιοκομματική ατμόσφαιρα. Ακόμη και για το προσφυγικό έχετε αντιπαράθεση.
Λ. ΓΡΗΓΟΡΑΚΟΣ: Εγώ, λοιπόν, βλέπω, ότι όλο οι «άλλοι φταίνε». Λένε για οικουμενική κυβέρνηση. Ποια οικουμενική κυβέρνηση; Να έχουμε αυτούς τους κυρίους στην Βουλή και να το «παίζουν» αντίσταση; Να μην ψηφίζουν τίποτα; Τα πράγματα είναι δύσκολα για την Ελλάδα. Η Ελλάδα θέλει εκλογές. Καταλάβαμε, λοιπόν, τώρα τελευταία, ότι αυτοί οι άνθρωποι ο,τιδήποτε και να κάνουνε είναι ιδεοληπτικοί. Δεν τους ενδιαφέρει τίποτα. Τους ενδιαφέρει η «καρέκλα», να είναι εκεί «κολλημένοι» όσο αντέχουν. Θα πάει προς τον γκρεμό η Ελλάδα, μόνο και μόνο για να είναι στην εξουσία, οι ίδιοι.
Το επόμενο, όμως, δίδυμο της κυβέρνησης ποιο είναι; Πριν ήταν άλλοι. Τώρα είναι οι Παππάς-Σπίρτζης. Αυτό είναι το σύστημα που αυτή την στιγμή προσπαθεί πάσει θυσία να ελέγξει και τα ΜΜΕ και τα νομοσχέδια και να ελέγξει το κράτος. Βλέπει ότι δεν υπάρχουν χρήματα πουθενά και διορίζει συμβούλους, παρασυμβούλους, διοικητικά συμβούλια. Το θέμα τους είναι πώς θα ελέγξουν το κράτος. Η Ελλάδα, όμως, αυτή την στιγμή δε θέλει αυτό. Θέλει κάτι διαφορετικό. Θέλει να δει τι θα κάνουμε μες την οικονομία, να μειώσουμε το κράτος, να δούμε τι θα κάνουμε με την ανάπτυξη, να δούμε τι θα κάνουμε με την υγεία του Έλληνα πολίτη, που είναι στο χειρότερο επίπεδο αυτή την στιγμή, η Παιδεία που δεν υπάρχει. Βγαίνουμε και λέμε θα διορίσουμε 20.000 καθηγητές.
 Εγώ δεν αποποιούμαι των ευθυνών μας. Κάναμε λάθη. Φτάσαμε στην πηγή αλλά δεν ήπιαμε νερό. Δυο μήνες πριν, τότε, ρίξανε την κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου με το θέμα του Προέδρου της Δημοκρατίας και ενώ τους λέγαμε να προχωρήσουμε και να πάμε σε τρείς μήνες για εκλογές, εκείνοι αρνούνταν. Ακριβώς το ίδιο λάθος που κάναμε εμείς το 2009 και ρίξαμε τον Καραμανλή, το ίδιο λάθος έκανε ο Σαμαράς, όταν έριξε τον Γ. Παπανδρέου στο 2012, το ίδιο λάθος έκανε και ο Τσίπρας.
 Έχουμε, τώρα, και τους αρχηγούς της κεντροαριστεράς, που ο καθένας θέλει να κρατήσει το «μέτωπό» του, το «μαγαζί» του και να προχωρήσει. Ο χώρος αυτός αγωνιά. Πρέπει να βρει τη θέση του ανάμεσα στην ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ. Πρέπει να βρει τα βήματά του. Μόνο έτσι θα υπάρξει στο μέλλον.