Μπορείτε να δείτε το video πατώντας πάνω στην εικόνα
Ομιλία Λεωνίδα
Γρηγοράκου στη Βουλή κατά την διάρκεια συζήτησης για το νομοσχέδιο του Υπ.
Υγείας. Παρασκευή, 19.02.2016
Μιλάω
μετά από πολλά χρόνια στη Βουλή των Ελλήνων ως Ανεξάρτητος Βουλευτής. Θέλω να
σας διαβεβαιώσω, όμως, ότι η πλειοψηφία των ομιλιών μου για πολλά χρόνια ήταν
ανεξάρτητη, γι’ αυτό και σήμερα θέλω να «ακουμπήσω» πέντε θέματα της
επικαιρότητας και να πω το εξής: Νισάφι πια, κύριε Πρόεδρε! Έχετε θεσμικό ρόλο.
Αναλάβετέ τον. Οι αγρότες έχουν τα δίκια τους, η Κυβέρνηση περνάει δύσκολες
στιγμές, όμως πρέπει οπωσδήποτε να βρει λύση.
Η
Κυβέρνηση αυτήν τη στιγμή έχει όλη την ευθύνη. Πρέπει, λοιπόν, να βρούμε τον
τρόπο, ούτως ώστε να βρούμε τη «χρυσή τομή» μεταξύ αυτών των αιτημάτων που
έχουν οι αγρότες και τού τι μπορεί αυτή η χώρα να τους δώσει. Εγώ πάντως, κύριε
Πρόεδρε, θα έβρισκα δέκα τρόπους. Μην με ρωτάτε. Εσείς είστε Κυβέρνηση. Να
βρείτε τους τρόπους ούτως ώστε να εξομαλυνθούν τα πράγματα, για να λειτουργήσει
το κράτος.
Δεύτερον:
Έχει θετικά το νομοσχέδιο. Δεν είναι όλα θετικά, αλλά έχει και θετικά. Το ότι
μπορούν οι Έλληνες πολίτες να πάνε στα νοσοκομεία και να νοσηλευτούν ενώ είναι
ανασφάλιστοι, είναι μία μεγάλη τομή. Είχαμε κάνει κι εμείς προσπάθεια τα
προηγούμενα χρόνια. Είχαμε βρει τεράστιες δυσκολίες. Περνούσαν από επιτροπές.
Θα πρέπει, όμως, αυτό να το διαφυλάξετε, να δείτε πώς θα το εφαρμόσετε, γιατί
τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα. Στον δημόσιο τομέα έχει αυξηθεί η δουλειά στα
νοσοκομεία. Δεν ξέρω αν μπορείτε να τα βγάλετε πέρα.
Στο
θέμα των Μονάδων Εντατικής Θεραπείας οφείλω να σας κάνω κριτική. Οφείλατε να
είστε σε μεγαλύτερη εγρήγορση. Η γρίπη θερίζει. Εσείς τώρα θα πάτε τον Μάρτιο,
τον Απρίλιο να πάρετε αυτά τα άτομα από το ΚΕΕΛΠΝΟ. Πάντα χρήσιμα θα είναι,
αλλά νομίζω ότι αργήσατε.
Το
θέμα του «Ντυνάν»: Λάθος, κύριοι Υπουργοί. Λάθος το «Ντυνάν», όπως και το
«Ωνάσειο». Στο «Ωνάσειο» λες «άντε γεια, ας το κάνω», μιας και υπήρχε μία
στοιχειώδης επιτροπή στην πρόσληψη των γιατρών. Στο «Ντυνάν», αγαπητοί
συνάδελφοι, δεν υπήρξε καμία επιτροπή αξιολόγησης των γιατρών. Οι γιατροί δεν
αξιολογήθηκαν ποτέ, αλλά ξέρουμε με ποιον τρόπο προσλήφθηκαν και αν
προσλήφθηκαν. Δεν θέλω να στενοχωρήσω κανέναν, ούτε να προσβάλω κανέναν, αλλά
δεν πέρασαν από καμία επιτροπή.
Και το ΚΕΕΛΠΝΟ. Βεβαίως, όλα. Όταν
μιλάμε για αξιολόγηση, αγαπητέ συνάδελφε, μιλάμε για αξιολόγηση. Και είναι ένα
από τα στοιχεία που πρέπει να συζητήσουμε στη Βουλή των Ελλήνων κάποια στιγμή.
Οφείλαμε να το έχουμε κάνει κι εμείς αυτό. Εμείς μιλάμε για την αξιολόγηση.
Πρέπει να υπάρχει αξιολόγηση. Ιδιαίτερα στα νοσοκομεία πρέπει να υπάρχει
αξιολόγηση σε όλες τις υπηρεσίες των νοσοκομείων: αξιολόγηση για τους προέδρους
των νοσοκομείων, τους διευθυντές των νοσοκομείων, τη Νοσηλευτική Υπηρεσία, τους
γιατρούς, όλους. Όλοι πρέπει να αξιολογούμεθα στη ζωή.
Η ώρα τελείωσε. Δεν μας παίρνει
καθόλου. Αν θέλετε να είστε μεταρρυθμιστές και να κάνετε κάτι θετικό πρέπει
επιτέλους να αποβάλετε αυτή την ιδεοληπτική θέση ότι δεν πρέπει να αξιολογηθεί
ο δημόσιος τομέας. Όλοι κάθε μέρα αξιολογούμεθα. Και τώρα που μιλάμε όλοι εδώ
αξιολογούμεθα.
Θέλω στην ομιλία μου να αναφερθώ σε τρία
σημεία. Αυτή η συγκεκριμένη Κυβέρνηση
δώδεκα μήνες τώρα έχει κάνει μια ανυπολόγιστη ζημιά στη χώρα. Βρεθήκαμε
με το ένα πόδι εκτός ευρωζώνης. Η οικονομία καταβαραθρώθηκε. Οι τράπεζες
έκλεισαν. Βλέπε Βαρουφάκης.
Ο κίνδυνος να κλείσουν τα σύνορά μας
αυτές τις μέρες είναι υπαρκτός, αν και σήμερα είδα στην Ευρωπαϊκή Ένωση ότι
υπάρχει μια σημαντική στήριξη. Μακάρι να μη γίνει αυτό ποτέ.
Οι πολίτες διαμαρτύρονται. Όλοι είναι
στους δρόμους. Το «κίνημα της γραβάτας» είναι υπαρκτό. Θα αποτιμηθεί σε λίγο
καιρό. Έτσι λέγαμε κι εμείς όταν ήμασταν Κυβέρνηση: θα δούμε, θα τα αλλάξουμε,
θα γυρίσουμε πίσω. Το ποτάμι όταν πάρει μια ροή δεν γυρίζει πίσω.
Η πληροφόρηση θέλει πολλή προσοχή.
Προσέξτε μην κατηγορηθείτε ότι τη χειραγωγείτε.
Για τον κύριο Βερναρδάκη θα αναφερθώ
ονομαστικά. Η συγκυβέρνησή σας θα μείνει στην ιστορία ως μνημόνιο
κομματοκρατίας, ανικανότητας, ανεπάρκειας και ερασιτεχνισμού -είναι βαριές οι
κουβέντες που λέω- γιατί βασικό χαρακτηριστικό αυτής της Κυβέρνησης είναι η
σχιζοειδής ακατάληπτη πολιτική που ακολουθεί.
Τρία παραδείγματα θα δώσω.
Ο Πρωθυπουργός συνομιλεί με τον Κινέζο
ομόλογό του. Βγαίνει ο Υπουργός Ναυτιλίας και για την παραχώρηση του λιμανιού
στην COSCO δηλώνει δημοσίως ότι δεν υπάρχει καμία συμφωνία μεταξύ
Ελλάδας και Κίνας. Ο Πρωθυπουργός άλλες συμφωνίες έχει κάνει.
Παραχωρούνται τα δεκατέσσερα περιφερειακά αεροδρόμια και ο
Υπουργός Υποδομών τρενάρει τα πάντα για την ολοκλήρωση των διαδικασιών.
Ανάβει ο Πρωθυπουργός το «πράσινο φως»
για την παραχώρηση του Αεροδρομίου «Ελευθέριος Βενιζέλος», βγαίνει ο Πρόεδρος
που έχετε τοποθετήσει –παλιός, καλός φίλος- και λέει «εγώ αρνούμαι να υλοποιήσω
αυτή την απόφαση». Αυτά τα παραδείγματα τι λένε;
Ακατάληπτη, λοιπόν, η κυβερνητική
πολιτική.
Αυτή η Κυβέρνηση έχει να επιδείξει μια
πρωτοφανή παραδοξολογία. Θέλει να κατέχει τα ηνία της εξουσίας, αλλά και
ταυτόχρονα να συμπεριφέρεται σαν αντιπολίτευση. Αδυνατεί να αφομοιώσει τον ρόλο
της. Αρέσκεται στην αντιπολιτευτική τακτική στην οποία πράγματι επέδειξε
ιδιαίτερες ικανότητες τα προηγούμενα χρόνια. Στην Αντιπολίτευση πραγματικά ο
ΣΥΡΙΖΑ ήταν πάρα πολύ καλός. Όμως ως Κυβέρνηση δεν μπορεί να ανταποκριθεί
στοιχειωδώς στις ανάγκες της χώρας. Αποποιείται τις ευθύνες. Εσείς ως Βουλευτές
δεν μπορείτε να πάτε καθόλου στις επαρχίες σας, γι’ αυτό και έγινε η συνεδρίαση
το σαββατοκύριακο. Εμένα μια φορά στην Κρήτη μόνο δεν μου επέτρεψαν να μπω στο
νοσοκομείο. Οι κύριοι Υπουργοί δεν μπορούν να πάνε στα νοσοκομεία της επαρχίας.
Η Κυβέρνηση αυτή καλλιεργεί μια
επικίνδυνη, παρωχημένη τακτική μισαλλοδοξίας, ούτως ώστε να υποθάλπονται
αντιπαλότητες μεταξύ των διαφόρων κοινωνικών ομάδων. Δίνει μεγάλες μάχες για τα
οικονομικά και επιχειρηματικά συμφέροντα, δεν τα θέλει καθόλου, την ίδια στιγμή
όμως ζητάει τη συναίνεση και τη συνεννόηση μ’ αυτά τα συμφέροντα!
Κατάληξη: η Κυβέρνηση αυτή βλάπτει
σοβαρά την υγεία, τους πολίτες και την κοινωνία. Αν ο κ. Τσίπρας δεν μπορεί να
ανταποκριθεί στα καθήκοντά του υπάρχουν νόμιμες διαδικασίες μέσα από το
Κοινοβούλιο να βρούμε τη λύση.
Τέλος, θέλω να ασχοληθώ με τον κύριο
Βερναδάκη. Από τα πανεπιστημιακά μου χρόνια μού αρέσει να παρακολουθώ τα
τεκταινόμενα στον χώρο της Αριστεράς. Προσπαθούσα πάντα να εντοπίσω τους
ιδεολογικούς καθοδηγητές που είχε σε κάθε περίοδο. Κι αυτό γιατί είχε η
Αριστερά αναμφισβήτητα ανθρώπους και πρόσωπα που ξεχώριζαν για το ήθος, για τις
ιδέες τους, για τις αναζητήσεις τους, για τους προβληματισμούς τους, για την
ενόρασή τους. Βλέποντας όμως εδώ και καιρό όχι μόνο τον κ. Βερναρδάκη αλλά και
άλλους πολλούς που έχουν έρθει στον χώρο σας να αυτοσυστήνονται ως πολιτικοί
και ιδεολογικοί ινστρούχτορες, αναθεώρησα τις απόψεις μου. Η πρόσφατη μάλιστα
δήλωσή του ότι αποτελεί παθογένεια της Δημοκρατίας η αυτονόμηση των Μέσων
Μαζικής Ενημέρωσης μού προκάλεσε σοκ. Και μου προκάλεσε σοκ, κυρίες και κύριοι
συνάδελφοι, γιατί είμαστε μια μικρή χώρα και γνωριζόμαστε μεταξύ μας.
Γνωριζόμαστε πάρα πολύ καλά μεταξύ μας. Και επειδή κι εγώ έχω και μια
συγκεκριμένη πορεία στον συγκεκριμένο χώρο και είμαι 62 χρονών θυμάμαι πολλά
πράγματα από την καθημερινότητα του ΠΑΣΟΚ της δεκαετίας του 1990. Και θυμάμαι πολλούς από εμάς πού ήταν, πώς
λειτουργούσαν, τι έκαναν, ποιοι συνεργάζονταν με ποιους. Γι’ αυτό, λοιπόν, ο κ.
Βερναρδάκης αν ανακάλυψε αργά την ηγεσία της ριζοσπαστικής Αριστεράς και τη
γοητεία της, θα πρέπει να προσέχει.
Να θυμίσω ότι ήταν ένας από τους
μεγάλους υποστηρικτές του κ. Άκη Τσοχατζόπουλου, όταν εμείς δίναμε τη μάχη για
το Σημίτη.
