Σημεία συνέντευξης Λεωνίδα
Γρηγοράκου, βουλευτή Λακωνίας Δημοκρατικής Συμπαράταξης στο ραδιοφωνικό σταθμό
Real Fm 97.8, στους δημοσιογράφους Δημήτρη Καμπουράκη και Βασίλη Λυριτζή
Τρίτη, 31 Οκτωβρίου 2017
Για το χθεσινό τηλεοπτικό debate των υποψηφίων του
νέου φορέα της κεντροαριστεράς
Θεωρώ, ότι η αποτίμηση ήταν θετική. Απλά, είχε μικρή
ανάδειξη πολιτικών θέσεων, γιατί είναι πολλοί οι υποψήφιοι. Το θέμα είναι, αν
αυτοί οι υποψήφιοι αρχηγοί και “καπεταναίοι” είναι και “πολλαπλασιαστές”, αν
έχουν και επαρκές “πλήρωμα”. Αν, δηλαδή, μαζευτούν να ψηφίσουν πάνω από 150.000
άτομα, τότε την επόμενη μέρα θα έχουμε όντως κάτι να πούμε. Κάνοντας μια
αποτίμηση της χθεσινής παρουσίας των υποψηφίων, πιστεύω ότι καλύτεροι ήταν ο Νίκος Ανδρουλάκης και ο
Σταύρος Θεοδωράκης. Προσωπική μου άποψη είναι, ότι αποτέλεσαν τους φορείς των
νέων ιδεών και προσεγγίσεων. Βέβαια, ο κύριος Θεοδωράκης και η κυρία Γεννηματά
δεν μας είχαν πει αυτό που έχουν συμφωνήσει για τις χωριστές κοινοβουλευτικές
ομάδες. Δεν ξέρω, επίσης, αν το είχαν πει και στους υπόλοιπους συνυποψήφιους.
Γιατί, αν το είχαν πει, δεν ξέρω κατά πόσο θα συμμετείχαν όλοι στο εγχείρημα
διαπιστώνοντας ότι θα κρατηθούν τα “μαγαζάκια”. Πιστεύω, λοιπόν, ότι ο
Ανδρουλάκης σε εκείνο το σημείο κέρδισε. Η νέα ηγεσία θα πρέπει να εμπνεύσει
και να ενεργοποιήσει. Δε χρειαζόμαστε μία από ίδια. Πιστεύω ότι όλοι οι
υποψήφιοι αλλά και εμείς που θέλουμε να κάνουμε κάτι καινούριο θα πρέπει να
οριοθετούμε με καθαρότητα και σαφήνεια όλα όσα λέμε ενάντια στη λαϊκίστικη
πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ και στην αμφίθυμη πολιτική της ΝΔ. Αν δεν ξεκαθαρίσουμε τη θέση μας σε ορισμένα
θέματα, τότε δεν πρόκειται να πάμε μπροστά.
Για την σύγχυση που προκαλεί στον κόσμο η
εκλογή αρχηγού πριν την δημιουργία νέου φορέα
Δεν νομίζω ότι
υπάρχει τέτοιο θέμα. Προσπαθήσαμε πολλές φορές να μαζευτούμε για να
συγκροτήσουμε νέο φορέα, χωρίς επιτυχία. Ας το κάνουμε τώρα από την αντίθετη κατεύθυνση. Βασικό είναι να
διευρύνουμε τα όρια της απήχησής μας, να μεγαλώσουμε την παράταξη. Για να το
κάνουμε αυτό πρέπει, να ακολουθούμε πολιτικές συγκερασμού σε ορισμένα μείζονα
ζητήματα χωρίς να φοβόμαστε το πολιτικό κόστος. Για παράδειγμα, ποια ήταν η
θέση της Δημοκρατικής Συμπαράταξης για τον Οργανισμό Αστικών Συγκοινωνιών
Θεσσαλονίκης; Ποια ήταν η θέση της για το θέμα των διεμφυλικών; Αυτές οι
αμφιταλαντεύσεις και οι αμφιθυμίες πρέπει να τελειώνουν, αν θέλουμε να πείσουμε
τον κόσμο να επιστρέψει. Και δεν αναφέρομαι μόνο στον κόσμο που έφυγε και πήγε
στον ΣΥΡΙΖΑ και την ΝΔ. Να προσπαθήσουμε όλοι μαζί να φέρουμε κοντά μας τον
κόσμο που βρίσκεται “εκτός των τειχών”. Όλους αυτούς, δηλαδή, που τον τελευταίο
καιρό κάθονται απογοητευμένοι και δεν συμμετέχουν στη διαδικασία. Πιστεύω,
λοιπόν, ότι πρέπει να προχωρήσουμε μπροστά διαμορφώνοντας τέτοιες συνθήκες,
ώστε να μπορέσει ο κόσμος να μας εμπιστευθεί πάλι. Επειδή το προηγούμενο
διάστημα «διαρρήξαμε» την σχέση που είχαμε με την κοινωνική μας βάση, θα πρέπει
τώρα να φτιάξουμε κάτι καινούριο και διαφορετικό για να προσελκύσουμε τον κόσμο
να μας ακούσει. Δεν μπορούμε να είμαστε στάσιμοι. Δεν μπορούμε να “ανακυκλώνουμε”
τα αδιέξοδά μας. Θέλουμε κάτι διαφορετικό και, επιτέλους, κάτι που να είναι
σοβαρά επιλεγμένο και μελετημένο, ώστε να μπορέσουμε να προσφέρουμε ένα νέο
“αφήγημα”. Χρειαζόμαστε νέους ανθρώπους.
Για
το στίγμα του νέου αρχηγού
Χρειαζόμαστε κάποιον νέο, με καθαρό
στίγμα, που ο κόσμος θα ξέρει ακριβώς τι εκπροσωπεί. Δεν μπορούμε, λοιπόν, να
είμαστε “και με τον αστυφύλακα και με τον χωροφύλακα”. Αυτή η αμφιθυμία μας
έκανε κακό. Χρειαζόμαστε μια νέα πολιτική έκφραση, που πάνω από όλα, θα είναι
ειλικρινής. Την ανειλικρίνεια των προηγούμενων χρόνων την “πληρώσαμε”. Είδατε
τι έγινε στην Αμερική. Το ψέμα είναι σοβαρό αδίκημα. Όλοι όσοι ενδιαφερόμαστε,
θα πρέπει πάνω από όλα, να είμαστε ειλικρινείς. Να προχωρήσουμε δυναμικά με
κάτι καινούριο, με νέο “αφήγημα” και αρχηγό, που θα μας καταστήσει μια δύναμη
υπολογίσιμη στο πολιτικό σκηνικό του τόπου. Δεν μπορούμε, να είμαστε στο 6.5%
και να λέμε ότι είμαστε επιτυχημένοι. Κάποια στιγμή θα πρέπει να κοιτάξουμε την
αλήθεια μας.
Για την επόμενη μέρα των εθνικών εκλογών και την πιθανότητα
συνεργασιών
Έχω μια ξεκάθαρη άποψη γι αυτό. Τα κομματικά σχήματα είναι το
μέσο για να προχωρήσουμε μπροστά. Θα πρέπει να συνδιαμορφώσουμε τις
προϋποθέσεις εξόδου από την κρίση. Όποιος πει ότι δε θα είναι παρών στο “μετά”
είναι λάθος. Τότε, θα προχωρήσουμε σε εκλογές εκ νέου με απλή αναλογική και θα
έχουμε χάσει το “παιχνίδι” για πάντα. Αυτό που εννοώ είναι ότι, αν θέλουμε να
αποκαταστήσουμε τον ΣΥΡΙΖΑ, να του δώσουμε και μια “θεσούλα” στην κυβέρνηση,
τότε θα πάμε στην απλή αναλογική. Εγώ
διαφωνώ σ’ αυτό. Δε θεωρώ πια, ότι η απλή αναλογική ανήκει στην αριστερή
ιδεολογία. Το θέμα του εκλογικού νόμου και της απλής αναλογικής είναι ένα
“παιχνιδάκι” χειραγώγησης και διαχείρισης της καθημερινότητας. Το θέμα είναι το
επόμενο πολιτικό σκηνικό να είναι “καθαρό”. Για να είναι “καθαρό”, θα πρέπει να
αποδοθούν πολιτικές ευθύνες στον ΣΥΡΙΖΑ, όπως αποδόθηκαν στο ΠΑΣΟΚ. Θα πρέπει
να αποδοθούν ευθύνες στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, που εν μια νυκτί έχασε από τις
τράπεζες 25 δις ευρώ. Οι πολιτικές ευθύνες θα αποδοθούν. Όπως βλέπετε, χωρίς να
υπάρχει δυνατή αντιπολίτευση, οι δημοσκοπήσεις είναι πολύ άσχημες για την
κυβέρνηση. Υπάρχει τιμωρητική διάθεση από την πλευρά του λαού. Θα πρέπει,
λοιπόν και εμείς, να εκπέμψουμε σαφές στίγμα στην κοινωνία για να μπορέσουμε να
πείσουμε και να γίνουμε ελκυστικοί στους πολίτες.