Σημεία
συνέντευξης
Λεωνίδα Γρηγοράκου, βουλευτή Λακωνίας
της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, στο
ραδιοφωνικό σταθμό Flash
99.4 fm
Δευτέρα, 12
Νοεμβρίου 2018
Γενικευμένη
η επίθεση του ΣΥΡΙΖΑ εναντίον Κινήματος
Αλλαγής
Η επίθεση του
ΣΥΡΙΖΑ εναντίον Κινήματος Αλλαγής είναι
γενικευμένη. Ο ΣΥΡΙΖΑ όμως είναι ένα
αναξιόπιστο κόμμα. Είναι ένα κόμμα που
δεν έχει καμία σχέση με τη σοσιαλδημοκρατία.
Να σας υπενθυμίσω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, εδώ και
τριάμισι χρόνια, συμπλέει με ένα ακροδεξιό
κόμμα. Μας λένε ότι θέλουν να απαλλάξουν
το πολιτικό σύστημα από ό,τι παλαιό
υπάρχει, ενώ οι ίδιοι είναι γεμάτοι
ιδεοληψίες και αναχρονιστικές ιδέες.
Αν κάποτε το φάντασμα του κομμουνισμού
ήταν πάνω από την Ευρώπη και απ’ όλο
τον κόσμο, σήμερα πλανάται το φάντασμα
του λαϊκισμού. Σήμερα, εκπρόσωποι και
εκφραστές του λαϊκισμού είναι ο Τσίπρας
μαζί με τον Τραμπ, τον Σαλβίνι, τον
Όρμπαν. Για μένα ο λαϊκισμός είναι το
καταφύγιο των κυνικών, των αμοραλιστών,
των τυχοδιωκτών. Ο κ. Τσίπρας είναι ένας
γνήσιος τυχοδιώκτης, ένας πολιτικός
που δεν έχει όρια. Άλλοτε είναι
αριστερόστροφος και άλλοτε είναι
δεξιόστροφος. Συγχρόνως, προσπαθεί να
ενοχοποιήσει τους πολιτικούς αντιπάλους.
Δεν του βγαίνει τίποτα όμως. Σε μία εποχή
κρίσης και απαξίωσης, ο λαϊκισμός
ενισχύεται διαρκώς, γιατί απευθύνεται
στα άγρια ένστικτα των λαών, στηρίζεται
στο ακατάσχετο ψέμα, καλλιεργεί το φθόνο
και πλειοδοτεί την ψηφοθηρία και
υποσχεσιολογία.
Ο ρόλος του Κινήματος Αλλαγής για την επιστροφή της χώρας στην κανονικότητα
Το Κίνημα Αλλαγής
θα ανακάμψει πάρα πολύ γρήγορα, γιατί
είναι ο μοναδικός προοδευτικός πόλος
που μπορεί να επαναφέρει τη χώρα σε
κανονικότητα. Διαχρονικά, η κεντροαριστερά
είναι ο χώρος που αντιμάχεται τον
λαϊκισμό και τον συντηρητισμό. Επιπλέον,
είμαστε οι μοναδικοί που ενσαρκώνουμε
τις ιδέες εθνικής συνεννόησης, της
κοινωνικής αλληλεγγύης, της ανάπτυξης
και της ευημερίας. Οι ευθύνες του Τσίπρα
για τον εκτροχιασμό της Ελλάδας μετά
το 2014 είναι ιστορικές. Η επιστροφή στην
κανονικότητα θα γίνει όταν ο λαός, με
την ψήφο του, θα επιβάλει τη συνεννόηση
όλων των πολιτικών δυνάμεων του
δημοκρατικού τόξου για να βγει η χώρα
από τα αδιέξοδά της. Ο κόσμος θα πρέπει
να καταλάβει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ και η Νέα
Δημοκρατία, παρά τις ουσιαστικές διαφορές
που έχουν μεταξύ τους, δεν παύουν να
είναι αποτρεπτικές δυνάμεις για τον
εκσυγχρονισμό της χώρας.
Στο απόγειο
του λαϊκισμού ο Τσίπρας
Ο
Τσίπρας είναι αυτός που, ενώ θα καταργούσε
τα μνημόνια με έναν νόμο, υπέγραψε το
τρίτο μνημόνιο, κάνοντας μια μεγαλειώδη
κωλοτούμπτα. Το Σεπτέμβριο του 2015 έκανε
σημαία του το περιβόητο πρόγραμμα
Θεσσαλονίκης αξίας 12 δις ευρώ, ενώ
αποδείχτηκε ο μνημονιακότερος των
μνημονιακών. Σήμερα ο Τσίπρας βρίσκεται
στο απόγειο του λαϊκισμού. Υπόσχεται
λαγούς με πετραχήλια, ενώ η χώρα ζει με
δανεικά και είναι ακόμα αποκλεισμένη
από τις αγορές. Οι μειώσεις των συντάξεων
και του αφορολόγητου, μολονότι έχουν
την σφραγίδα του, σήμερα, στην προσπάθειά
αλίευσης ψήφων, διακηρύσσει ότι στόχος
του είναι να τις καταργήσει. Εξαργυρώνει
την απασχόληση με την ψήφο στην κάλπη.
Η ψηφοθηρία καθορίζει όλες τις κυβερνητικές
ενέργειες και πρακτικές. Θυμάμαι, όμως,
ότι το 2004 ο Σημίτης έδωσε τα πάντα. Παρόλα
αυτά, ο Έλληνας πολίτης δεν άκουγε
τίποτα. Αυτό συμβαίνει σήμερα με τον κ.
Τσίπρα. Η πιο πρόσφατη ομιλία του στο
συνέδριο του SPD
ήταν
τραγική. Σε μια έκρηξη αυτοθαυμασμού
και μεγαλομανίας υπενθύμισε στους
Έλληνες ότι εκείνος έσωσε τον λαό. Μάλλον
δεν θυμάται ότι παρότρυνε τον κόσμο να
μην πληρώσει φόρους και διόδια, ότι θα
δανειζόταν από τη Ρωσία, την Κίνα, τη
Βενεζουέλα, ότι μίλαγε για παράλληλα
τραπεζικά συστήματα. Ούτε ότι κατηγορούσε
όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις και
αποκαλούσε τους πολιτικούς του αντιπάλους
μερκελιστές, πουλημένους και προδότες.
Ανάρμοστη
σχέση εξουσίας και ιεραρχίας
Σχετικά με την
συναλλαγή του Τσίπρα με τον Ιερώνυμο,
νομίζω ότι ήταν πολύ εύστοχος ένας
δημοσιογράφος του ΣΚΑΪ, που έλεγε ότι
ο Τσίπρας, με την συμφωνία που ανακοίνωσε,
επενδύει στην κάλπη, ενώ ο Ιερώνυμος,
με την πρόθεση συμφωνίας, όπως
χαρακτηριστικά ανέφερε, επενδύει στο
παγκάρι του. Ιδιαίτερα σημαντικό θεωρώ
το γεγονός ότι, απ' ότι φαίνεται, ούτε
οι μητροπολίτες, ούτε το Πατριαρχείο
έχουν ερωτηθεί. Λειτουργούμε δηλαδή
όπως λειτουργούσε το Κομμουνιστικό
Κόμμα τις δεκαετίες '20, '30, '40; Ας θυμηθούμε
επιτέλους ότι ζούμε σε μια δημοκρατική
χώρα, η οποία ανήκει στην Ευρώπη.
