Ομιλία Λεωνίδα Γρηγοράκου, βουλευτή Λακωνίας της Δημοκρατικής Συμπαράταξης στο σ/ν του Υπουργείου Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων με τίτλο «Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, Ιόνιο Πανεπιστήμιο και άλλες διατάξεις»
Τετάρτη, 1 Αυγούστου 2018
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Βλέπουμε μια παρέλαση Υπουργών, οι οποίοι μάλλον σήμερα δεν θα έπρεπε να είναι στη θέση τους. Έπρεπε να είχαν παραιτηθεί. Αυτό, βέβαια, είναι μια ατομική ευθύνη. Κάποτε, ο αείμνηστος Αναστάσιος Πεπονής, όταν είδε ότι του παραβιάζουν τον νόμο του ΑΣΕΠ -φανταστείτε-, παραιτήθηκε, ανέλαβε την πολιτική ευθύνη. Έτσι, να τα θυμόμαστε αυτά.
Τώρα ως προς τις τροπολογίες που έχουν σχέση με την Ανατολική Αττική, εμείς όλες αυτές τις τροπολογίες θα τις ψηφίσουμε, αλλά η χώρα βρίσκεται μπροστά σε μια μεγάλη τραγωδία. Ο τραγικός θάνατος των ογδόντα συνανθρώπων μας, σύμφωνα με τις επίσημες ανακοινώσεις, οι αγνοούμενοι, οι καταστροφές προκαλούν ανείπωτη θλίψη και ταυτόχρονα οργή. Και με αυτό που κάνετε, προκαλείτε. Έρχεστε εδώ για να σας βλέπουν. Οργισμένοι οι πολίτες.
Αν πράγματι έχουμε στοιχειώδη συναίσθηση των προβλημάτων που βρίσκονται μπροστά μας, οφείλουμε όλοι μας, και η Συμπολίτευση και η Αντιπολίτευση, να φωτίσουμε τις θεατές και τις αθέατες πλευρές των γεγονότων. Πρωτίστως, όμως, είμαστε υποχρεωμένοι να δείξουμε την απαιτούμενη κοινωνική συνείδηση και πολιτική ευθύνη, να είμαστε μαζί με τις οικογένειες των ανθρώπων που χάθηκαν, να είμαστε μαζί με την Ανατολική Αττική. Αν δεν το πράξουμε, οι κυβερνώντες και εμείς οι αντιπολιτευόμενοι, θα εμφανιστούμε μόνο μοιραίοι, άβουλοι και δειλοί, όλοι μας. Το χειρότερο είναι ότι θα αποδειχθούμε ανάλγητοι απέναντι στις ανθρώπινες ζωές που χάθηκαν, στους συμπολίτες μας, που δίνουν μάχη επιβίωσης στα νοσοκομεία, σε όλους εκείνους που είδαν τον χάρο με τα μάτια τους και τις περιουσίες τους να καταστρέφονται.
Αντιλαμβάνομαι απόλυτα τη δύσκολη θέση στην οποία βρίσκεται η Κυβέρνηση αλλά και οι Βουλευτές της Συμπολίτευσης. Το καταλαβαίνω, γιατί έχω περάσει κι εγώ από αυτές τις δύσκολες στιγμές κάποτε. Καταλαβαίνω την προσπάθειά τους να κρυφτούν πίσω από ανήκουστα επιχειρήματα. Λες κάτι. Ας έχει τουλάχιστον μια λογική αυτό το κάτι.
Ξέρετε, συνάδελφοι, η κριτική που κάνουμε είναι καλόπιστη. Είναι εποικοδομητική, γιατί έστω και κακή η κριτική, άμα είναι καλόπιστη, τότε βοηθάει αυτόν που κάνει τα λάθη να τα διορθώσει. Όλα τα πράγματα, όμως, έχουν ένα τέλος. Και τα ωραιότερα παραμύθια και οι χειρότεροι εφιάλτες έχουν τέλος.
Για τον Πρωθυπουργό ταιριάζει η φράση του Μανόλη Αναγνωστάκη: «Δεν έφταιγε ο ίδιος. Τόσος ήταν». Ήταν λίγος. Τόσο μπόρεσε. Είπε χιλιάδες πράγματα, τα οποία ήρθε μετά να τα ανατρέψει, να μιλήσει για όλες αυτές τις «αμπελοφιλοσοφίες», ότι δεν το έχει καταλάβει. Αυτό φαινόταν, όμως, από την αρχή. Δεν το έβλεπαν μόνο όσοι δεν ήθελαν να το δουν.
Η απομόνωση όσο περνάει ο καιρός θα είναι όλο και πιο ασφυκτική. Ο κόσμος θα σας λέει εκκωφαντικά «φύγετε». Εσείς θα πρέπει αυτήν τη στιγμή όλα αυτά να τα σκεφτείτε, γιατί ο χρόνος δεν θα είναι υπέρ σας, θα είναι κατά σας όσο μένετε στην εξουσία.
Ποιος εξάλλου θα συμπράξει μαζί σας στο παραμικρό, με μια κυβέρνηση εκατόν είκοσι νεκρών, της Μάνδρας και του Ματιού, με μια κυβέρνηση που ψεύδεται συστηματικά και προσπαθεί να συγκαλύψει παράνομα τα γεγονότα; Η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ σκέφτεται διαφορετικά, λένε κάποιοι. Κι αυτό πια, όμως, δεν είναι θέμα ανικανότητας ούτε αναλγησίας. Αυτό πια δεν είναι δημοκρατία, όπως σκέπτεστε, γιατί η κυβέρνηση και το κράτος δεν μπορούν να δρουν ανεξέλεγκτα.
Στις δυτικές δημοκρατίες υπάρχει το Σύνταγμα, ο Κανονισμός της Βουλής, υπάρχουν διαδικασίες, υπάρχει το meaculpa, υπάρχει η πολιτική ευθύνη, η οποία έχει συνέπειες. Φτάσατε μόνο μέχρι εκεί: «έχουμε πολιτικές ευθύνες». Δεν λέτε σε κανέναν τίποτα.
Το πάθημα για να γίνει μάθημα, πρέπει όλοι μας να συνειδητοποιήσουμε ότι στη ζωή και στη δημοκρατία δεν υπάρχουν εύκολες λύσεις, μαγικές συνταγές ή κρυμμένοι θησαυροί ούτε άφθαρτοι ηγέτες ή ανεπίδεκτοι ηθικολόγοι. Γιατί, Αριστερή Κυβέρνηση χωρίς αρετή, όπως η δική σας, είναι μια κυβέρνηση που ήλθε για να σκεπάσει όλα τα προηγούμενα εγκλήματα.
Θέλω να ξέρω πώς κοιμούνται κάποιοι τα βράδια. Θέλω να ξέρω αυτούς οι οποίοι εμπλέκονται άμεσα και οι οποίοι δεν εμφανίστηκαν καθόλου και κρύβονται. Θέλω να δω με τι είναι βαμμένη η συνείδηση αυτών των υπευθύνων. Ούτε ο Θεός δεν μπορεί να συγχωρέσει αυτά που έγιναν στην Ανατολική Αττική. Θα τα συγχωρούσε αν δεν υπήρχε αυτή η ανηθικότητα και η κυνικότητα με την οποία αντιμετωπίστηκαν οι συμπολίτες μας.
Η Κυβέρνηση σας είναι μια κυβέρνηση διχασμού. Αντί να ενώνει, αναζητεί εχθρούς παντού. Μόνο οι άλλοι φταίνε, φταίνε οι πολίτες. Δεν είδαμε και δεν ακούσαμε ούτε μια ειλικρινή συγγνώμη. «Ούτε ένα δάκρυ, νερό», είπε μια κυρία. Ούτε μια έκφραση συμπόνιας από όλους αυτούς που ενεπλάκησαν στο μεγάλο έγκλημα. Μετά την ύβρη και την αλαζονεία που έχουν επιδείξει, θέλουν, δεν θέλουν θα ακολουθήσει η κάθαρση, για να αποδοθεί κοινωνική και πολιτική δικαιοσύνη. Έτσι γίνεται στις τραγωδίες. Στο τέλος ακολουθεί η κάθαρση.
Δεν δέχομαι και δεν ανέχομαι να επιχειρείται η μετακύλιση ευθυνών στους πολίτες ή στην Αντιπολίτευση ούτε να ανακαλύπτουμε σήμερα τις μάντρες που εμπόδισαν την πρόσβαση των ανθρώπων στη θάλασσα, όπως δυστυχώς έπραξε εχθές με την τηλεοπτικά σκηνοθετημένη και μονταρισμένη επίσκεψή του ο Πρωθυπουργός. Διότι τα αντιμνημονιακά κηρύγματά σας, αν τα θυμάστε καλά, δήλωσε μετά τότε ότι ήταν αυταπάτες. Τώρα; Δεν γνώριζε τις ουσιαστικές πολεοδομικές, περιβαλλοντικές στρεβλώσεις και σε ποια χώρα ζει; Πόσα συλλαλητήρια έχουν γίνει γι’ αυτά και στα οποία συμμετείχε το κόμμα του; Τώρα το είδε;
Να σας θυμίσω τι έκανε η κυρία Δούρου πριν γίνει περιφερειάρχης όταν ήταν σε όλα εκείνα τα σημεία, δηλαδή Γραμματικό, Μαραθώνα, και τι έλεγε για όλα αυτά; Πού είναι σήμερα; Ξέχασε τις αντιδράσεις του κομματικού χώρου που ηγείται, αλλά και την αλληλεγγύη όταν κατά περιόδους επιχειρήθηκε να αντιμετωπιστούν όλα αυτά τα προβλήματα και να μπουν κανόνες; Ήσασταν απέναντι σε όλα αυτά. Εξάλλου, μηχανικός δηλώνει ο Πρωθυπουργός. Το να επικαλείται σήμερα υπαρκτά παρελθόντα προβλήματα, όταν μάλιστα είναι τρία χρόνια στην εξουσία, ένα πράγμα δείχνει μόνο: Έλλειψη ήθους.
Το έπραξαν κάποιοι, άλλοι στο παρελθόν όταν ανακάλυψαν τον «στρατηγό άνεμο» και απέδιδαν τις πυρκαγιές σε Τούρκους πράκτορες. Αντίστοιχα πράττει σήμερα η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, κρυπτόμενη πίσω από την κλιματική αλλαγή και τις ανήκουσες θεωρίες περί ασύμμετρου φαινομένου, όπως το έκανε και εκείνη.
Η έλλειψη πολιτικής προστασίας, η απουσία στοιχειώδους διαχειριστικής ικανότητας να αντιμετωπιστούν μεγάλα προβλήματα που ανακύπτουν, αν και το αποκαλύπτουν σήμερα, δείχνουν την αμεριμνησία της Κυβέρνησης. Το δε επιχειρησιακό έλλειμμα φανερώνει ένα ακόμα μεγαλύτερο έλλειμμα, το πολιτικό έλλειμμα. Κανείς από τους εμπλεκόμενους κυβερνητικούς παράγοντες δεν αισθάνθηκε την ανάγκη της παραίτησης. Και βεβαίως, στερούνται σοβαρότητας για όσα λένε και όσα πράττουν. Έχουν απέναντι όλη την κοινωνία.
Ο Πρωθυπουργός οφείλει να αντιληφθεί εδώ και τώρα ότι η διακυβέρνηση της χώρας δεν είναι παιδική χαρά ούτε ασκείται με μοναδικό μέλημα την επικοινωνιακή διαχείριση μιας πρωτοφανούς τραγωδίας. Δυστυχώς, η πυρκαγιά στην Αττική απέδειξε με πολύ δραματικό τρόπο το μεγάλο πρόβλημα της χώρας. Το έλλειμμα κυβερνησιμότητας. Δημοκρατία δεν είναι μόνο η δεδηλωμένη. Η Κυβέρνηση οφείλει να παραιτηθεί και να πάει σε εκλογές. Αυτά για την επικαιρότητα.
Και τώρα έρχομαι στο νομοσχέδιο. Την ώρα λοιπόν που γίνονται όλα αυτά, το Υπουργείο Παιδείας βιάζεται να νομοθετήσει μια σειρά αλλαγών. Είχε δεκαέξι άρθρα, έχουν φθάσει τριάντα έξι και θα φθάσουν πενήντα με τις τροπολογίες.
Στο Θερινό Τμήμα της Βουλής, κύριε Υπουργέ, θέλετε να περάσετε –και το κάνετε, θα το περάσετε- άρθρα τα οποία δεν τέθηκαν καθόλου στη διαβούλευση. Σας είπαμε να τα πάρετε πίσω. Τα 16 άρθρα τέθηκαν σε διαβούλευση. Έρχεστε, λοιπόν, να κάνετε διευθετήσεις τόσο σε θέματα πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης όσο και στα ζητήματα των μεταπτυχιακών προγραμμάτων, σπουδών, αλλά και της Γενικής Γραμματείας Νέας Γενιάς.
Βλέπω εδώ και τον Υφυπουργό Αθλητισμού. Τελευταία μέρα για το πρωτάθλημα, άλλη τροπολογία. Το κακό παράδειγμα πρέπει να σταματήσει κάποτε συνταγματικά. Δεν μπορεί την ώρα που συνεδριάζει η Βουλή να έρχονται τροπολογίες. Το κάναμε κι εμείς και βλέπετε πού είμαστε.
Αντιμετωπίζοντας καλόπιστα τις κυβερνητικές επιδιώξεις, θα μπορούσε κάποιος να πει ότι διακρίνονται από ερασιτεχνισμό, ακόμη και τσαπατσουλιά.
Διερευνώντας με προσοχή τις κυβερνητικές προθέσεις, εύκολα διαπιστώνουμε ότι οι προτεινόμενες ρυθμίσεις εξυπηρετούν έναν και μοναδικό στόχο, την εγκαθίδρυση ισχυρού πελατειακού – κομματικού συστήματος στον χώρο της εκπαίδευσης. Χρησιμοποιείτε την παιδεία ως όχημα για να αποσπάσετε την εύνοια των εμπλεκομένων συντελεστών. Χρησιμοποιείτε την εκπαίδευση σαν «λουκουμάκι» για να γλυκάνετε μερίδα του εκπαιδευτικού προσωπικού –γιατί είμαστε, κύριε Υπουργέ, εκπαιδευτικό προσωπικό- τους γονείς που αγωνιούν για το επαγγελματικό μέλλον των παιδιών τους, τους σπουδαστές και φοιτητές, καλλιεργώντας πλείστες προσδοκίες.
Η πολιτική σας στον ευαίσθητο χώρο της παιδείας συμπυκνώνει με τον καλύτερο τρόπο τον πραγματικό σας πολιτικό εαυτό. Ούτε πρώτη φορά Αριστερά είστε, ούτε δύναμη αλλαγής είστε, ούτε ενσαρκώνετε ή εκπροσωπείτε κάτι το καινούργιο. Πολύ γρήγορα φθαρήκατε. Μέσα σε τρία χρόνια είστε πολύ χειρότεροι απ' όλους τους προηγούμενους.
Είστε ένα αμάγαλμα λαϊκιστών. Οι υποτιθέμενες διαφορές αριστερών και δεξιών και ακροδεξιών είναι ανύπαρκτες, είναι προσχηματικές. Απόδειξη αυτού είναι το με ποιον συγκυβερνάτε.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα λαϊκισμού είναι η προσπάθεια να εντάξετε τα υπάρχοντα ΤΕΙ στα Πανεπιστήμια, προκειμένου οι απόφοιτοί τους να παίρνουν όχι δίπλωμα ανώτερης σχολής, αλλά πανεπιστημιακό πτυχίο, ενώ οι διδάσκοντες των Τεχνολογικών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων να αναγορεύονται με γρήγορες διαδικασίες σε καθηγητές πανεπιστημίου, ώστε με περιορισμένα επιστημονικά προσόντα να γίνονται καθηγητές. Δεν μπορείτε να το αποτρέψετε. Το κάνετε; Θα δείτε τι έχει να γίνει με την εκπαίδευση τα προσεχή χρόνια.
Θα ήθελα να σας υπενθυμίσω εδώ ότι τα ΤΕΙ ήταν μια πρόταση του ΠΑΣΟΚ από το 1983.
Δυστυχώς, αυτό που κάνετε εσείς με το παρόν νομοσχέδιο είναι να οδηγήσετε την τριτοβάθμια εκπαίδευση σε «ΤΕΙοποίηση» και όχι στην ουσιαστική αναβάθμισή της. Το μόνο που θέλετε είναι να κατεδαφίσετε την τεχνολογική εκπαίδευση. Δεν σας ενδιαφέρει ότι οι παλιοί παραγόμενοι θεωρητικοί επιστήμονες θα στραφούν σε άλλους επαγγελματικούς χώρους, θα πάρουν ένα πτυχίο που δεν θα έχει αντίκρισμα και θα οδηγηθούν σίγουρα στο εξωτερικό μετά από τη μεγάλη κρίση που μαστίζει τη χώρα.
Η εκπαιδευτική σας πολιτική πραγματικά αποπνέει παρελθόν. Έχει έντονη οσμή λαϊκισμού. Τι θα γίνουν όλα αυτά τα παιδιά από το ΤΕΙ που θα πάνε στο Πανεπιστήμιο και θα πάρουν ένα πτυχίο «μούφα»;
Μέλημά σας δεν είναι η αναβάθμιση της εκπαίδευσης, αλλά η ποδηγέτησή της. Μέλημά σας δεν είναι η ενίσχυση της δημόσιας παιδείας, αλλά η χειραγώγησή της. Μέλημά σας δεν είναι η αντιμετώπιση των δυσλειτουργιών της υστέρησης των προβλημάτων του εκπαιδευτικού χώρου, αλλά η χρησιμοποίηση των υπαρκτών προβλημάτων για την εξυπηρέτηση κοντόφθαλμων και μικροπολιτικών επιδιώξεων. Χωρίς κανένα σχέδιο, χωρίς καμία μελέτη, χωρίς να συνδέετε τις προωθούμενες αλλαγές με τις πραγματικές ανάγκες της χώρας, της οικονομίας και της κοινωνίας, καταφεύγετε στα παιχνίδια αυτά με μοναδικό σκοπό τη δημιουργία εντυπώσεων και ψευδαισθήσεων.
Κύριοι συνάδελφοι,
Το νομοσχέδιο που συζητάμε σήμερα αποτελεί μια τρανή απόδειξη του τρόπου με τον οποίον νομοθετείτε, αντιστρατευόμενοι τους βασικούς κανόνες του κοινοβουλευτισμού.
Ας πάμε στην ουσία δύο-τριών άρθρων. Με ποιες μελέτες σκοπιμότητας ιδρύονται οι σχολές που ιδρύονται; Για ποιον λόγο δημιουργούνται νέες μονοτμηματικές σχολές; Με ποια λογική στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων εντάσσετε στην ίδια σχολή, δηλαδή στη Σχολή Κοινωνικών Επιστημών, τα Τμήματα Ανώτατης Αγωγής και Φροντίδας στην Πρώιμη Παιδική Ηλικία, Ψυχολογίας και Μετάφρασης και Διερμηνείας; Απέναντι είναι, στην Κέρκυρα. Με τις τόσες και τόσες σχολές που υπάρχουν στα άλλα λειτουργούντα Πανεπιστήμια της χώρας, θα έπρεπε να προηγηθεί έρευνα για το κατά πόσο ανταποκρίνεται ο αριθμός των παρεχόμενων πτυχίων στις θέσεις εργασίας, στην ελληνική κοινωνία, γιατί τα πανεπιστήμια δεν είναι για να παράγουν στρατιές ανέργων. Το Τμήμα Μετάφρασης και Διερμηνείας, μετά την Ηγουμενίτσα, τι εξυπηρετεί τελικά;
Επιπλέον, κοντά στις τόσες νέες σχολές των Πανεπιστημίων και στους πολλαπλάσιους νέους πανεπιστημιακούς διδάσκοντες, τώρα πρόκειται να ιδρυθούν και νέα ερευνητικά κέντρα με στόχο να δημιουργηθούν πρόσθετες θέσεις εργασίας όπου θα προσληφθούν «ημέτεροι», προκειμένου να μας ψηφίσουν. Το κάναμε κι εμείς και μας ψήφισαν. Πείτε μας ποιο ακριβώς θα είναι το αντικείμενο εργασίας αυτών των ερευνητών και πώς θα αξιοποιούνται τα αποτελέσματα των εργασιών τους.
Είστε έγκριτος πανεπιστημιακός. Οι εργασίες μας ξέρετε ότι δημοσιεύονται σε όλα τα περιοδικά του κόσμου. Πάμε να φτιάξουμε έναν πρόσθετο μηχανισμό. Τι έχουν προσφέρει οι εργασίες τόσα χρόνια των Ελλήνων επιστημόνων; Έχει γίνει ποτέ αξιολόγηση;
Η ανώτατη εκπαίδευση είναι συνυφασμένη με τις επαγγελματικές προοπτικές που δημιουργεί. Πώς εννοείτε λοιπόν, κύριε Υπουργέ, την αναβάθμιση της τεχνολογικής εκπαίδευσης, όταν δεν υπάρχει καμία συνεκτική και εμπεριστατωμένη πρόβλεψη για τα επαγγελματικά τους δικαιώματα; Αυτό το ζήτημα που είναι πραγματικό, γιατί δεν βιάζεστε να το λύσετε;
Αναφορικά με την ίδρυση μεταπτυχιακών εξ αποστάσεως σε ποσοστό έως 50% στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου και το Ιόνιο Πανεπιστήμιο, γιατί δεν το κάνουμε για όλους; Γιατί το δίνουμε σε εκείνα τα πανεπιστήμια και δεν το κάνουμε σε όλους;
Τέλος, δεν μπορώ να μην αναφέρω ότι το νομοσχέδιο αυτό πράγματι πρωτοτυπεί, όχι βέβαια με την καλή έννοια. Ενώ είναι ακοστολόγητο στο σύνολό του, υπάρχει ανάλυση μέρους των δαπανών που δεν αντιστοιχούν όμως στο κυρίως θέμα του, αφήνοντας ακοστολόγητες όλες τις σημαντικές και βασικές δαπάνες που θα απαιτηθούν για τη λειτουργία των πανεπιστημίων. Εξάλλου, άλλοι έρχονται, ας το πληρώσουν αυτό! Μάλλον αυτή είναι η σκέψη.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Η πολιτική της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ στο Υπουργείο Παιδείας συνιστά μνημείο επιζήμιων πολιτικών που υποβαθμίζουν την εκπαίδευση. Αδιαφορούν για τις σύγχρονες ανάγκες και απαιτήσεις. Αντιμετωπίζουν την εκπαιδευτική κοινότητα και τους γονείς ως όργανα για την προώθηση των στενών κομματικών της επιδιώξεων. Για όλα αυτά όλοι εσείς, που θα ψηφίσετε αυτό το νομοσχέδιο, θα είστε υπόλογοι στον ελληνικό λαό.
Ευχαριστώ πολύ.
